اثر (شوالیه ای با زره زنگ زده) کتابی از رابرت فیشر است؟

در این لایو در ابتدا آقای قورچیان یک کتاب بسیار زیبا را معرفی کردند.

اسم این کتاب « شوالیه‌ای با زره زنگ‌زده اثر رابرت فيشر» است.

این کتاب برای روند رشد و تکامل ما بسیار مفید و موثر هست. این کتاب کم حجم داستانی را تعریف می‌کند که بسیار جذاب و شنیدنی است و برای افرادی که در اول مسیر هستند یا میخواهند وارد مسیر بشوند بسیار مفید و شنیدنی است. داستان کتاب درباره شوالیه‌ی قهرمانی است که در هیچ شرایطی زره‌اش را از تنش بیرون نمی‌آورد. او با خانواده‌اش هم به‌نوعی قطع رابطه کرده است و در زره‌اش مانده است.

او روزی متوجه می‌شود که نمی‌تواند از زره‌اش بیرون بیاید او حتی نمی‌تواند دستش را درون زره حرکت دهد، یا نقاب زره‌اش را بالا بدهد و غذا بخورد. در این زمان همسر او ازش درخواست می‌کند که زره را از تن خودش دربیاورد، ولی نمی تواند و باید تصمیم بگیرد که بین همسرش و زره محبوبش یکی را انتخاب کند. و ادامه ماجرا را خودتان بخوانید.

آقای قورچیان یک تکنیک بسیار جذاب برای خرید کتاب در این لایو گفتن، و این تکنیک این است که وقتی وارد کتاب‌فروشی رفتید، سعی کنید کتاب‌های که قلب شما آنها را می‌پسندد و از آن خوشش می‌آید را خریداری کنید، چون قلب شما بهترین کتاب را برای شما انتخاب می‌کند.

این نکته را باید بدانید که زندگی کردن بسیار سخت شده است، ولی باور خیلی‌ها این است که داریم خیلی خوب زندگی می‌کنیم، ولی در حالی که این اصلا درست نیست.

زندگی کردن خیلی سخته، و باور خیلی از ما باور داریم که داریم خیلی خوب زندگی میکنیم ولی درحالی که درست نیست.

در ادامه لایو آقای قورچیان به سوالات چند نفر از دوستان پاسخ می‌دهد.

سوال یکی از سوالات دوستان این بوده است، که چه جوری می‌توانم کاملا یک نفر رو ببخشم و این بخشش کاملا از عمق وجود خودم باشد.

و در جواب این دوست آقای قورچیان گفتن: یونگ در کتاب نقشه روح یک جمله داره که میگه «راه اکتشاف روان راه آدم‌های بزدل نیست» چون  آدم‌های که ترسو و بزدل هستن وقتی به وسط مسیر میرسند فکر میکنند به آنها جنون دست داده است و اگر پیش دکترهای روان‌ شناسی این افراد بروند بهشون حتما میگن دیوانه شده‌ای.

ولی حقیقی که وجود دارد این است که، در اصل  برای شما بیداری معنوی در حال رخ دادن است و همین حالت‌های  که شما دچار یک آشفتگی شدید میشوید، یا یک افسردگی برای شما به وجود میاد و بسیار زیاد درد میکشید، و همه اینها آغاز جهش شما هست. مسیر معنویت همین است و یک واقعیت را بدانید که این مسیر سختی‌ بسیار زیادی دارد، باید درد بکشید.

شما فکر میکنید خوده فراز قورچیان این سختی‌ها را نکشیده، اشتباه می‌کنید. ولی با این همه سختی‌‌ها این مسیر بسیار درستی است. ولی وقتی شما نمی‌توانید مشکل خودتون رو حل کنید باید به یک فردی که اینکار را بلد است مراجعه کنید و با اون شخص حتما صحبت کنید. وقتی نمی‌توانید خودتان را ببخشید، باید دلیل آن را پیدا کنید. اصلی‌ترین دلیلی که مردم نمی‌توانند خودشان را ببخشند، به خاطر اینکه فکر میکنند نمی‌توانند گذشته رو جبران کنند، ولی در حالی که گذشته جبران می شود.

برای اینکه بتوانید خودتان را ببخشید حتما توصیه می‌کنیم که کارگاه شفای زخم را شرکت کنید.

ما باید سعی کنیم همیشه در مسیر رشد و معنویت باشیم تا بتوانیم به جاهای خیلی خوب و عالی برسیم.

سوال بعدی که یکی از مخاطبین پرسیده‌اند، بیان کردن از وقتی اومدم کارگاه شفای زخم را شرکت کرده‌ام خیلی چیزهای جدیدی را درک میکنم و سعی کردم عمل کنم ولی اتفاقاتی که بعد کارگاه افتاد، بر خلاف چیزی بود که من میخواستم، و دچار دوگانه‌گی شدم، الان باید چکار کنم؟

جواب آقای قورچیان این بود که، ما باید خدا رو شکر کنیم که دوگانه هستیم، خیلی از مردم چندگانه است، و چند رو دارند. در ابتدا ما باید خودمون رو دوست داشته باشیم و با تنهایی خودمون لذت ببریم. قرار نیست همیشه با بودن در جمع شاد و سرحال باشیم.

شما می‌توانید برای شناخت بهتر خود می‌توانید بسته سفر به‌ ناخوادآگاه را تهیه کنید.

این کتاب برای چه افرادی مناسب است؟

برای تمام افرادی که…

فراز و نشیب های زیادی در زندگی داشته و گذرانده اند

• می خواهند با زندگی و خودشان آشتی کنند.
• تمایل دارند خودِ واقعی شان را بشناسند.
• خواهان دریافت و پذیرش عشق هستند.
• از ظرفیت وجودی خود آگاهی و شناخت ندارند.
• می خواهند خود را دوست بدارند و تعالی را تجربه کنند.
• خواستارند عمق و ژرفای زندگی و وجود خود را دریابند.
• و…

فرد مبتلا به اختلال شخصیت بسیار متفاوت از افراد عادی فکر، احساس و رفتار می‌کند یا با دیگران ارتباط برقرار می‌کند. اختلالات شخصیت انواع مختلفی دارند که یکی از آن‌ها اختلال شخصیت وسواسی جبری (OCPD) است.

این اختلال با نظم، کنترل‌گری و کمال‌گرایی بیش‌ از اندازه مشخص می‌شود. افرادی که به این اختلال شخصیت مبتلا هستند احساس می‌کنند که باید معیارهای خود را به محیط بیرونی نیز تحمیل کنند. در ادامه با اختلال شخصیت وسواسی و نشانه‌ها، علل و درمان آن آشنا می‌شوید.

اختلال شخصیت وسواسی چیست؟

شخصیت وسواسی چیست؟ اختلال شخصیت وسواسی یک بیماری روانی است که با کمال‌گرایی، نظم و مرتب بودن شدید مشخص می‌گردد. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند حتی کوچک‌ترین جزئیات را نیز در زندگی خود زیر نظر می‌گیرند و این مسئله باعث می‌شود که انعطاف‌پذیری آن‌ها کم باشد و نسبت به تجربیات جدید پذیرا نباشند.

این اختلال، یک اختلال شخصیتی است و بنابراین، ویژگی‌های آن به‌صورت پایدار، طولانی‌مدت، غیرعادی و مشکل‌ساز وجود دارد. برای افرادی که شخصیت وسواسی دارند ممکن است ارتباط با دیگران مشکل باشد و تمایل آن‌ها به کمال‌گرایی و کنترل شدید می‌تواند عملکرد آن‌ها را با مشکل روبرو سازد. اختلال شخصیت وسواسی جبری با اختلال وسواسی- جبری متفاوت است.

اختلال شخصیت وسواسی چه علائمی دارد؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی معمولا علائم زیر را نشان می‌دهند:

• تمرکز بیش‌ازحدی بر روی تهیه فهرست، حتی تا کوچک‌ترین جزئیات دارند.
• آن‌قدر کمال‌گرا هستند که نمی‌توانند تکالیف خود را به پایان برسانند زیرا به‌شدت بر جزئیات متمرکز می‌شوند.
• تمایلی به واگذاری یا به اشتراک گذاشتن تکالیف خود ندارند، مگر اینکه فرد دیگر موافقت کند تکلیف را دقیقا همان‌طوری که آن‌ها می‌خواهند انجام دهد.
• از اصول اخلاقی به‌شدت سخت‌گیرانه پیروی می‌کنند و کمتر دیگران را درک می‌کنند.
• رفتارهای احتکار آمیز انجام می‌دهند و برای مثال، از دور ریختن وسایل امتناع می‌کنند.

برای تشخیص شخصیت وسواسی مجبور، لازم نیست فرد همه ویژگی های شخصیت وسواسی را داشته باشد. بااین‌حال، فردی که به اختلال شخصیت وسواسی فکری عملی مبتلاست معمولا برخی از این رفتارها را انجام می‌دهد و عملکرد اجتماعی، شغلی و خانوادگی او دچار مشکل است. این افراد به‌سختی می‌توانند کار کنند یا با دیگران رابطه برقرار کنند زیرا آن‌ها همه مسائل را به روش خودشان می‌بینند.

آن‌ها معتقدند که دیدگاه خودشان بهترین دیدگاه است و معمولا نمی‌توانند دیدگاه دیگران را درک کنند. این ویژگی‌های شخصیتی موجب می‌شود که افراد مبتلا به شخصیت وسواسی نتوانند مشکل خود را تشخیص دهند. در عوض، آن‌ها احساس و بیان می‌کنند که اگر دیگران به روش آن‌ها زندگی کنند همه‌ چیز درست خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اختلال دوقطبی چیست

چه عواملی در اختلال شخصیت وسواسی نقش دارند؟

اکنون‌ که می‌دانید شخصیت وسواسی مجبور چیست لازم است بدانید چه عللی در این اختلال نقش دارند. هنوز مشخص نیست که علل اختلال شخصیت وسواسی چیست. بااین‌حال، متخصصان بر این باورند که عوامل زیر می‌توانند در این اختلال نقش داشته باشند:

• عوامل ژنتیکی: اگر یکی از اعضای خانواده فرد به اختلال شخصیت وسواسی مبتلا باشد احتمال ابتلای او نیز به این اختلال افزایش می‌یابد.
• کنترل‌کننده یا محافظت‌کننده بودن والدین فرد در کودکی: ممکن است اختلال شخصیت وسواسی یک مکانیسم مقابله‌ای باشد که فرد مبتلا به آن از نظم و ترتیب برای برخورد با احساسات خود استفاده می‌کند.
• در دسترس نبودن والدین فرد در کودکی: افرادی که در کودکی والدین غیرقابل‌ دسترس داشته‌اند بیشتر احتمال دارد که به شخصیت وسواسی دچار شوند.

با وجود همه این عوامل، ممکن است فردی بدون تجربه این موارد دچار اختلال شخصیت وسواسی فکری شود.

اختلال شخصیت وسواسی چه تفاوتی با اختلال وسواسی جبری دارد؟

اختلال وسواسی جبری اختلالی است که فرد مبتلا به آن با افکار و رفتارهایی درگیر است که نمی‌تواند آن‌ها را کنترل کند اما تمایل دائمی به تکرار آن‌ها دارد. به‌عنوان‌ مثال می‌توان به ترس از میکروب‌ها و نیاز به نظم و ترتیب بی‌عیب و نقص اشاره کرد.

فرد مبتلا به اختلال وسواسی جبری همچنین ممکن است رفتارهای تکراری مانند شستن مکرر دست‌ها یا مرتب کردن دائمی وسایل انجام دهند. چند مورد از تفاوت‌های میان اختلال شخصیت وسواسی و اختلال وسواسی جبری در ادامه مطرح شده است.

راحت بودن با افکار خود

افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری نمی‌توانند افکار خود را کنترل کنند. آن‌ها اغلب آرزو می‌کنند که بتوانند از هر طریقی دست از فکر کردن بردارند اما درنهایت متوجه می‌شوند که نمی‌توانند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی کمال گرا با افکار خود مشکلی ندارند. در عوض، آن‌ها بر این باورند که با افکار خود راحت هستند و رفتارهای درست را انجام می‌دهند.

باور به نیاز به درمان

فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی اغلب با افکار خود مشکلی ندارد. او معمولا فکر نمی‌کند که به دریافت درمان نیاز دارد. در مقابل، فرد مبتلا به اختلال وسواسی جبری تمایل بیشتری به پذیرش نیاز به درمان دارد. افکار این افراد ممکن است موجب پریشانی آن‌ها شود و از سوی دیگر، ممکن است به دلیل اینکه مسائل آن‌ها بر دیگران تاثیر می‌گذارد احساس گناه داشته باشند.

وجود تعارض

فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری ممکن است به‌شدت انتقادگر و تسلیم‌ ناپذیر به نظر برسد. این ویژگی شخصیتی اغلب موجب می‌شود که فرد در رفتار با دوستان و اعضای خانواده خود به مشکل بخورد زیرا دیگران فکر می‌کنند که رفتار فرد نامعقول است.

این مسئله می‌تواند منجر به تعارض فرد با دیگران شود. از سوی دیگر، اختلال وسواسی جبری می‌تواند به دلایل مختلف، روابط را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، افکار و رفتارهای فرد می‌تواند در توانایی کار کردن و صحبت کردن او با دیگران مشکل ایجاد کند.

اختلال شخصیت وسواسی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

متخصصان اختلال شخصیت وسواسی را در دسته اختلالات شخصیتی در نظر می‌گیرند. این اختلالات، بیماری‌های روانی‌ای هستند که می‌توانند زندگی اجتماعی و شغلی افراد را تحت تاثیر قرار دهند و در بیشتر موارد نیز در اواخر نوجوانی ایجاد می‌شوند و در بزرگسالی نیز به شکل ثابت باقی می‌مانند.

روانپزشک یا روانشناس می‌تواند با انجام مصاحبه و ارزیابی‌های بالینی و همچنین، بررسی تاریخچه زندگی فرد، این اختلال را تشخیص دهد و برای تشخیص آن، علائم فرد را با معیارهای تشخیصی اختلال شخصیت وسواسی جبری در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) مقایسه می‌کند.

اختلال شخصیت وسواسی چگونه بر روابط تاثیر می‌گذارد؟

کسانی که با فردی مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی مجهول زندگی می‌کنند معمولا این وضعیت را تجربه‌ای چالش‌ برانگیز می‌دانند. اعضای خانواده فرد اغلب احساس می‌کنند که نمی‌توانند انتظارات او را برآورده کنند و دائما مورد انتقاد واقع می‌شوند.

به همین دلیل، ازدواج با شخصیت وسواسی جبری می‌تواند بسیار دشوار باشد. همکاران فرد مبتلا به شخصیت وسواسی نیز در برخورد با شخصیت وسواسی معمولا به شدت با مشکل مواجه‌اند.

افرادی که شخصیت وسواسی جبری دارند معمولا به‌ تنهایی خیلی خوب کار می‌کنند اما وقتی نوبت به همکاری با دیگران یا انجام پروژه‌های تیمی می‌رسد به‌ شدت با مشکل مواجه می‌شوند. همکاران این افراد غالبا احساس می‌کنند که آن‌ها به‌ شدت سخت‌گیر و انتقادگر هستند و گاهی اوقات این مسئله باعث می‌شود که افرادی که شخصیت وسواسی دارند شغل خود را از دست بدهند.

اختلال شخصیت وسواسی چگونه درمان می‌شود؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری احساس نمی‌کنند که مشکلی دارند و این مسئله باعث می‌شود که اغلب برای دریافت درمان اقدام نکنند. بااین‌حال، اگر زندگی یا شغل آن‌ها با مشکل مواجه شود ممکن است به متخصص مراجعه کنند. روش‌های درمان شخصیت وسواسی در ادامه مطرح شده است.

روان‌درمانی

روان‌درمانی و مشاوره روانشناسی اصلی‌ترین روش درمان برای اختلال شخصیت وسواسی است که پکیج ها و رویکردهای روانشناسی مختلفی را شامل می‌شود. رایج‌ترین رویکرد روان‌درمانی، درمان شناختی رفتاری است که فرد از طریق آن یاد می‌گیرد رفتارهای سخت‌گیرانه یا نابهنجار خود را شناسایی کند و از سوی دیگر، رفتارهای جایگزین سالم را یاد بگیرد.

دارودرمانی

گاهی اوقات فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی جبری به دریافت دارو نیز نیاز دارد. پزشکان معمولا برای این افراد باز دارنده‌های باز جذب سروتونین (SSRIs) را تجویز می‌کنند. مصرف این داروها به فرد کمک می‌کند که سخت‌گیری او نسبت به قوانین و اصول کاهش پیدا کند. باز دارنده‌های باز جذب سروتونین سطح سروتونین را در مغز افزایش می‌دهند و می‌توانند در بهبود خلق و خواب فرد موثر باشند.

تمرینات آرامش‌بخش

تمرینات آرامش‌بخش مثل مدیتیشن، تنفس عمیق و روش‌های تن آرامی می‌توانند به کاهش استرس فرد و رفتارهای وسواسی او کمک کنند.

چشم‌انداز اختلال شخصیت وسواسی چگونه است؟

چشم‌انداز اختلال شخصیت وسواسی جبری ممکن است از چشم‌انداز سایر اختلالات شخصیتی بهتر باشد. درمان و دریافت مشاوره از راهبر به فرد مبتلا به شخصیت وسواسی کمک می‌کند که از نشانه‌های اختلال خود آگاه‌تر باشد و متوجه شود که این اختلال چگونه می‌تواند بر دیگران تاثیر منفی بگذارد.

اگرچه در سایر اختلالات شخصیت، سوءمصرف مواد و الکل رایج است اما در اختلال شخصیت وسواسی احتمال اعتیاد کمتر است. مانند سایر اختلالات شخصیت، برای اختلال شخصیت وسواسی جبری نیز دریافت درمان اهمیت بسیار زیادی دارد. درمان شناختی رفتاری می‌تواند ارتباط فرد را با دیگران بهبود ببخشد و درنتیجه، کیفیت زندگی او را افزایش دهد.

درنهایت، اختلال شخصیت وسواسی یک اختلال شخصیت است که باعث می‌شود فرد مبتلا اصول و قوانین قابل‌ توجهی را در طول روز به کار بگیرد. ازآنجایی‌که این افراد اعتقاد ندارند که مشکلی دارند معمولا برای دریافت درمان نیز بسیار مقاوم هستند.

بااین‌حال، اگر این افراد تحت درمان قرار بگیرند می‌توانند افکار و رفتارهای ناهنجار خود را شناسایی کنند و درعین‌حال، رفتارهای جایگزین سالم را بیاموزند. درنتیجه، کیفیت زندگی و روابط آن‌ها بهبود پیدا می‌کند.

سوالات متداول:

اختلال شخصیت وسواسی چه علائمی دارد؟

تمرکز بیش‌ازحد بر روی جزئیات، کمال‌گرایی و انتقادگری شدید و همچنین، تمایل بیش‌ازاندازه به نظم و ترتیب برخی از علائم اختلال شخصیت وسواسی جبری است.

اختلال شخصیت وسواسی چه عللی دارد؟

اگرچه علت این اختلال به‌صورت دقیق روشن نیست اما متخصصان بر این باورند که این اختلال درنتیجه ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی مثل داشتن والدین کنترل‌گر یا والدین غیرقابل‌دسترس ایجاد می‌شود.

اختلال شخصیت وسواسی چگونه درمان می‌شود؟

روش اصلی برای درمان این اختلال، روان‌درمانی به‌ویژه درمان شناختی رفتاری است اما علاوه بر آن ممکن است از دارودرمانی و تمرینات آرامش‌بخش نیز استفاده شود.

برخی از منابع:

www.verywellmind.com

www.healthline.com/

داشتن شخصیت سالم، فرد را قادر می‌سازد که در زندگی روزمره عملکرد مناسبی داشته باشد. همه ما در مواقعی استرس را تجربه می‌کنیم اما شخصیت سالم به ما کمک می‌کند که با چالش‌ها روبرو شویم و حرکت کنیم.

با این‌ حال، برای افرادی که مبتلا به اختلال شخصیت هستند ویژگی‌های بدیهی زندگی روزمره می‌تواند بسیار چالش‌ برانگیز باشد. اختلالات شخصیت انواع مختلفی دارند که در این مقاله به اختلال شخصیت پارانوئید (PPD) و نشانه‌ها، علل و درمان آن می‌پردازیم.

اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

پارانوئید چه بیماری است؟ اختلال شخصیت پارانوئید یکی از اختلالات شخصیت دسته A یا اختلالات شخصیتی غیرعادی است. افراد مبتلا به این دسته از اختلالات معمولا عجیب‌ و غریب به نظر می‌رسند. یک مولفه ضروری اختلال شخصیت پارانوئید، پارانویاست. پارانویا به معنی بی‌اعتمادی و سوءظن همیشگی و بدون دلیل به دیگران است.

بی‌اعتمادی و ترسی که افراد مبتلا به این اختلال شخصیت تجربه می‌کنند می‌تواند روابط و عملکرد آن‌ها را در حوزه‌های مختلف زندگی دچار مشکل کند. این اختلال شخصیت اغلب در دوران کودکی و اوایل نوجوانی آغاز می‌شود و در مردان بیشتر از زنان مشاهده می‌شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی، سوءمصرف مواد و آگورافوبیا قرار دارند.

تفاوت پارانویا و پارانوئید

پارانویا یک اختلال روانی است که با هذیان‌های گزندآور مشخص می‌شود. هذیان‌ها باورهای غلطی هستند که علیرغم شواهد متقاعد کننده، پایدار باقی می‌مانند. افراد مبتلا به پارانویا ممکن است احساس کنند که مورد آزار و اذیت، تعقیب یا توطئه قرار می‌گیرند، یا ممکن است معتقد باشند که دیگران می‌توانند افکارشان را بخوانند.

پارانوئید صفت شخصیتی است که با بدبینی و سوءظن مشخص می‌شود. افراد پارانوئید ممکن است نسبت به انگیزه‌های دیگران مشکوک باشند و به راحتی آزرده شوند. آن‌ها همچنین ممکن است تمایل داشته باشند که به راحتی عصبانی شوند و احساس کنند که به راحتی مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند.

در واقع به منظور صحبت در مورد تفاوت پارانویا و پارانوئید باید گفت که پارانویا یک اختلال روانی جدی است که می‌تواند زندگی فرد را مختل کند. پارانوئید یک صفت شخصیتی است که به افراد مبتلا به این بیماری داده می‌شود و ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در روابط و تعاملات اجتماعی شود.

تفاوت پارانوئید و اسکیزوفرنی

یکی دیگر از سوالاتی که مطرح می‌شود این است که تفاوت پارانوئید و اسکیزوفرنی اختلالات شخصیتی چیست؟ در پاسخ باید گفت که اسکیزوفرنی یک اختلال روانی مزمن است که بر تفکر، احساسات و رفتار فرد تأثیر می‌گذارد. علائم آن شامل هذیان، توهم، گفتار و رفتار آشفته، از دست دادن انگیزه و انزوا اجتماعی است.

پارانوئید نوعی از اسکیزوفرنی است که در آن هذیان‌ها و توهمات مربوط به آزار و اذیت، توطئه یا تعقیب توسط دیگران شایع است. افراد مبتلا به پارانوئید ممکن است احساس کنند که تحت نظر یا کنترل هستند، یا این که دیگران در حال توطئه برای آزار رساندن به آن‌ها هستند.

اسکیزوفرنی طیف وسیعی از علائم را شامل می‌شود، در حالی که پارانوئید بر هذیان‌ها و توهمات مربوط به آزار و اذیت تمرکز دارد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است در برقراری ارتباط و دنبال کردن افکار خود مشکل داشته باشند، در حالی که افراد مبتلا به پارانوئید معمولاً می‌توانند افکار خود را به طور نسبتاً منسجمی بیان کنند. همچنین افراد مبتلا به اسکیزوفرنی غالباً در حفظ روابط و عملکرد در اجتماع مشکل دارند، در حالی که افراد مبتلا به پارانوئید ممکن است بتوانند در برخی زمینه‌ها عملکرد نسبتاً خوبی داشته باشند.

درمان بیماری پارانوئید و اسکیزوفرنی معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان است. داروها می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند، در حالی که درمان می‌تواند به افراد مبتلا به این بیماری‌ها کمک کند تا با بیماری خود کنار بیایند و زندگی سالم و پرباری داشته باشند.

اختلال شخصیت پارانوئید چه نشانه‌هایی دارد؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید همیشه مراقبت اطراف خود هستند و بر این باورند که دیگران همیشه سعی در تحقیر، تهدید و آسیب رساندن به او را دارند. این باورهای بی اساس و سعی این افراد در سرزنش دیگران و بی اعتمادی آن‌ها موجب می‌شود که افراد پارانوئید در ایجاد و حفظ روابط نزدیک با دیگران با مشکل روبرو شوند. به منظور پاسخ به این سوال که علائم پارانوئید چیست باید گفت که علائم اختلال شخصیت پارانوئید و خصوصیات افراد پارانوئید عبارت اند از:

• تردید در تعهد، وفاداری یا قابل‌ اعتماد بودن دیگران و باور به اینکه دیگران سعی می‌کنند از او سوءاستفاده کنند یا او را فریب دهند.
• عدم تمایل اعتماد به دیگران یا عدم تمایل به افشای اطلاعات شخصی به دلیل ترس از سوءاستفاده از این اطلاعات
• کینه‌ای بودن
• حساسیت بیش‌ از حد و عدم تحمل انتقاد
• تفسیر معنای پنهان اظهارات و نگاه‌های بی‌منظور دیگران
• درک حملاتی به شخصیت خود که برای دیگران بارز نیستند و همچنین، واکنش خصمانه و تلافی فوری
• سرد بودن در رابطه با دیگران و کنترل‌ کننده و حسود بودن برای جلوگیری از خیانت
• ندیدن نقش خود در مشکلات و تعارض‌ها
• مشکل در آرامش پیدا کردن
• رفتار خصومت‌ آمیز، سرد و مجادله گر
• تمایل به ایجاد کلیشه‌های منفی نسبت به دیگران، به‌ خصوص نسبت به افرادی که از گروه‌های فرهنگی متفاوتی هستند.

علت ابتلا به پارانوئید

در حال حاضر علت دقیق اختلال شخصیت پارانوئید ناشناخته است، اما به احتمال زیاد ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در آن نقش دارد. عوامل ژنتیکی نظیر سابقه خانوادگی اختلال شخصیت پارانوئید یا سایر اختلالات سلامت روان و همچنین برخی از انواع ژن‌ها که ممکن است خطر ابتلا به این اختلال را افزایش دهند.

همچنین عوامل محیطی نظیر تجربیات دوران کودکی مانند سوء استفاده یا غفلت، قرار گرفتن در معرض خشونت یا تروما، مراقبت بیش از حد یا کنترل کننده از والدین و… از دیگر علل ابتلا به این بیماری است.

برخی از تجربیات ممکن است فرد را در برابر ابتلا به اختلال شخصیت پارانوئید آسیب پذیرتر کند. از مهم‌ترین این تجربیات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مورد آزار و اذیت یا غفلت قرار گرفتن در دوران کودکی
• بزرگ شدن در محیطی که در آن به طور مداوم به او مشکوک یا انتقاد می‌شده است
• داشتن والدینی که بیش از حد مراقب یا کنترل کننده بوده اند
• داشتن تجربیاتی که باعث شود فرد احساس کند که مورد تهدید یا آزار قرار گرفته است

مهم است که توجه داشته باشید که داشتن این عوامل خطر به این معنی نیست که فرد به طور قطع به اختلال شخصیت پارانوئید مبتلا خواهد شد.

اختلال شخصیت پارانوئید چگونه تشخیص داده می‌شود؟

در صورت بروز علائم ظاهری افراد پارانوئید، پزشک در ابتدا شرح‌ حال کامل و معاینه پزشکی را در نظر می‌گیرد. اگرچه هیچ آزمایش پزشکی خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد اما برخی تست‌ها می‌توانند به رد علت جسمی علائم کمک کنند.

به‌ عنوان‌ مثال، مشکل شنوایی یا سوءمصرف طولانی‌ مدت مواد مخدر ممکن است با اختلال شخصیت پارانوئید اشتباه گرفته شود. اگر پزشک هیچ علت جسمی‌ای برای علائم پیدا نکند فرد را به روانپزشک یا روانشناس ارجاع می‌دهد.

اختلال شخصیت پارانوئید با اختلالات روان‌پریشی مانند اسکیزوفرنی و اختلال هذیانی نوع گزند و آسیب و پارانوئید متفاوت است، زیرا افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید تحریف‌های ادراکی مثل شنیدن صداها و تفکر هذیانی عجیب‌ و غریب مثل تعقیب شدن توسط FBI را تجربه نمی‌کنند. روانپزشک یا روانشناس برای تشخیص این اختلال شخصیت از مصاحبه و ابزارهای ارزیابی مخصوص به‌منظور شناسایی ویژگی های شخصیت پارانوئید استفاده می‌کند.

چه عواملی در اختلال شخصیت پارانوئید نقش دارند؟

در ارتباط با علل اختلال شخصیت پارانوئید لازم است بدانید علت دقیق بیماری پارانوئید هنوز شناسایی نشده است اما احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در شکل‌گیری این اختلال نقش داشته باشند.

این موضوع که اختلال شخصیت پارانوئید بیشتر در افرادی دیده می‌شود که بستگان نزدیک آن‌ها به اسکیزوفرنی یا اختلال هذیانی مبتلا هستند نشان می‌دهد که میان این اختلالات ارتباط ژنتیکی وجود دارد. از سوی دیگر، متخصصان بر این باورند که تجربیات اولیه کودکی ازجمله آسیب‌های جسمی و عاطفی می‌توانند در شکل‌گیری اختلال شخصیت پارانوئید نقش داشته باشند.

اختلال شخصیت پارانوئید چگونه درمان می‌شود؟

درمان اختلال شخصیت پارانوئید معمولا با روان‌درمانی انجام می‌شود. اگر فرد درمان و حمایت مداوم را دریافت کند می‌تواند علائم بیماری را مدیریت کند و در زندگی روزمره عملکرد مناسبی داشته باشد. با این‌ حال، این افراد معمولا به این دلیل که احساس نمی‌کنند مشکلی دارند به‌ ندرت به دنبال درمان هستند. ازآنجایی‌که آن‌ها دچار سوءظن هستند بر این باورند که دیگران مشکل دارند نه خودشان.

بی‌اعتماد و پارانویای این افراد موجب می‌شود که نتوانند به‌ راحتی به پزشک‌ها و روانشناس‌ها اعتماد کنند که این مسئله ایجاد ارتباط درمانی را میان بیمار و درمانگر دشوار می‌سازد. به‌هرحال، دو روش درمانی معمول برای بیماری پارانویا مشاوره روانشناسی و دارو درمانی است که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شوید.

روان‌درمانی

درمان اختلال شخصیت پارانوئید عمدتا بر کمک به افراد برای یادگیری مهارت‌های مقابله‌ای سالم متمرکز است و شامل تمرکز بر ایجاد همدلی، اعتماد، تعامل، عزت‌نفس، روابط اجتماعی، مهارت‌های ارتباطی و توانایی‌های مقابله‌ای کلی می‌شود.

درمان شناختی رفتاری اغلب به افراد کمک می‌کند که الگوهای فکری تحریف‌ شده و رفتارهای ناهنجار را تعدیل کنند. درمان شناختی رفتاری یکی از انواع روش‌های روان‌ درمانی است که به بیماران کمک می‌کند افکار و احساسات موثر بر رفتار را درک کنند.

از آنجایی‌ که باورهای عمیق پارانوئید و افکار ناهنجار در اختلال شخصیت پارانوئید نقش بسیار زیادی دارند راهنمایی راهبر و درمان شناختی رفتاری و پرداختن به این افکار و باورها می‌تواند بسیار مفید باشد.

با به چالش کشیدن افکار ناهنجار و تلاش برای تغییر رفتارهای آسیب‌رسان در مشاوره پارانوئید، افراد پارانوئید سوءظن کمتری را نسبت به دیگران احساس می‌کنند و درنتیجه روابط و تعاملاتشان بهبود پیدا خواهد کرد.

دارودرمانی

اگرچه معمولا برای درمان اختلال پارانوئید از دارو و درمان گیاهی پارانوئید استفاده نمی‌شود اما ممکن است در شرایط وجود علائم شدید یا ابتلای فرد به سایر بیماری های روانی مثل افسردگی و اضطراب از دارو استفاده شود.

داروهایی که معمولا برای این افراد تجویز می‌شوند عبارت‌اند از: داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد روان‌پریشی و داروهای ضد اضطراب برای درمان سوئ ظن، دارو درمانی به‌تنهایی توصیه نمی‌شود و بهتر است همراه با پکیج ها و روان‌درمانی در نظر گرفته شود.

درمان پارانوئید با طب سنتی

طب سنتی سابقه طولانی در درمان اختلالات روانی از جمله پارانوئید دارد. روش‌های مختلفی برای درمان پارانوئید در طب سنتی وجود دارد که از مهم‌ترین آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• گیاهان دارویی: برخی از گیاهان دارویی که گفته می‌شود برای درمان پارانوئید مفید هستند شامل اسطخدوس، گل گاوزبان، سنبل الطیب و کاوا کاوا می‌شود. با این حال، مهم است که قبل از مصرف هر گونه گیاه دارویی با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد یا عوارض جانبی ایجاد کند.
• تغییرات رژیم غذایی: برخی از متخصصان طب سنتی معتقدند که رژیم غذایی نقش مهمی در سلامت روان دارد. آن‌ها ممکن است توصیه کنند که از غذاهای فرآوری شده، شکر و کافئین اجتناب کنید و در عوض بر روی خوردن میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی تمرکز کنید.
• تکنیک‌های آرامش بخش: تکنیک‌های آرامش بخش مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق می‌تواند به کاهش اضطراب و پارانوئید کمک کند.
• طب سوزنی: طب سوزنی یک روش طب سنتی چینی است که شامل قرار دادن سوزن‌های نازک در نقاط خاصی از بدن است. برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که طب سوزنی ممکن است برای درمان اضطراب و پارانوئید مفید باشد.

مهم است که توجه داشته باشید که طب سنتی جایگزینی برای درمان‌های پزشکی استاندارد نیست. اگر علائم پارانوئید را تجربه می‌کنید، مهم است که از یک متخصص بهداشت روان واجد شرایط کمک بگیرید. آن‌ها می‌توانند به شما در تشخیص صحیح و دریافت درمان مناسب کمک کنند.

پارانوئید و ازدواج

ازدواج با فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید می‌تواند مشکلات مختلفی را برای افراد ایجاد کند. از مهم‌ترین این مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بدگمانی و حسادت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، اغلب به طور غیرقابل توجیهی به همسر خود بدگمان هستند و حسادت می‌کنند. آن‌ها ممکن است دائماً همسر خود را کنترل کنند، تماس‌های تلفنی و پیام‌های او را چک کرده و حتی او را به خیانت متهم کنند. این رفتارها می‌توانند بسیار فرساینده و آسیب زننده به اعتماد و صمیمیت در رابطه باشند.
• کنترل و انزوا: افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است تمایل داشته باشند که همسر خود را کنترل کرده و او را از دوستان و خانواده اش جدا کنند. آن‌ها ممکن است همسر خود را متقاعد کنند که دیگران خطرناک یا غیرقابل اعتماد هستند و مانع از معاشرت او با آن‌ها شوند. این انزوا می‌تواند باعث افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایین در همسر شود.
• خشونت: در برخی موارد، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است خشونت آمیز شوند، به خصوص اگر احساس کنند که کنترل خود را از دست داده اند یا تهدید می‌شوند.
• مشکل در صمیمیت: بدگمانی، حسادت و نیاز به کنترل می‌توانند ایجاد صمیمیت عاطفی را در یک رابطه بسیار دشوار کند.

اگر در مورد ازدواج با فردی که مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید است، مطمئن نیستید، مهم است که قبل از تصمیم گیری نهایی با یک متخصص صحبت کنید.

چشم‌ انداز اختلال شخصیت پارانوئید چگونه است؟

تفکر و رفتارهای مرتبط با شخصیت پارانوئید می‌تواند ایجاد و حفظ روابط سالم را دشوار کند و باعث شود که فرد در همه ابعاد زندگی ازجمله موقعیت‌های اجتماعی و شرایط شغلی با مشکل مواجه شود. در بسیاری از موارد مشاهده می‌شود که فرد مبتلا به این اختلال درگیر مسائل حقوقی می‌شود و از سازمان‌ها و افراد شکایت می‌کند زیرا بر این باور است که دیگران می‌خواهند به او آسیب برسانند.

رفتار با فرد پارانوئید بسیار دشوار است و می‌تواند استرس قابل‌ توجهی را ایجاد کند. به همین دلیل، ازدواج با افراد پارانوئید نیازمند بررسی و تفکر بسیار است.

چشم‌ انداز این اختلال شخصیت متفاوت است. اختلال شخصیت پارانوئید یک بیماری روانی مزمن است که معمولا در طول زندگی فرد ادامه پیدا می‌کند. اگرچه برخی از افرادی که به این اختلال مبتلا هستند می‌توانند عملکرد نسبتا خوبی داشته باشند و بتوانند ازدواج کنند و شغل داشته باشند.

اما برخی دیگر در اثر این بیماری به‌ شدت ناتوان می‌شوند و برای مثال، هر دو شرایط اختلال شخصیت پارانوئید و طلاق در آن‌ها مشاهده می‌شود. از آنجایی‌ که این افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به‌ شدت نسبت به درمان مقاوم هستند پیش‌آگهی اختلال، اغلب ضعیف است.

در نهایت، اگرچه اختلال شخصیت پارانوئید یکی از شایع‌ ترین اختلالات شخصیت است به دلیل مقاومت افراد پارانوئید به درمان، تحقیقات کافی در مورد روش‌های درمانی موثر برای این اختلال انجام نشده است.

با این‌ حال، اگر فرد برای دریافت حمایت و درمان انگیزه داشته باشد و بتواند رابطه درمانی موفقی را ایجاد کند می‌تواند مدیریت علائم بیماری را یاد بگیرد و با دیگران نیز ارتباط سالم و موفقی برقرار کند.

سوالات متداول

اختلال شخصیت پارانوئید چه علائمی دارد؟

سوءظن دائمی نسبت به دیگران، کینه‌ای بودن، رفتار سرد و خصمانه، عدم اعتماد به دیگران و باور به تهدید و سوءاستفاده شدن توسط اطرافیان برخی از علائم اختلال شخصیت پارانوئید است.

علل اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

به نظر می‌رسد ترکیب عوامل ژنتیکی ازجمله داشتن اعضای خانواده مبتلا به اختلال هذیانی و اسکیزوفرنی و عوامل محیطی ازجمله تجربه سوءاستفاده در کودکی در این اختلال نقش داشته باشند.

اختلال شخصیت پارانوئید چگونه درمان می‌شود؟

اصلی‌ترین روش درمان برای این اختلال روان‌درمانی و استفاده از رویکرد شناختی رفتاری برای تعدیل افکار و رفتارهای فرد است و همچنین ممکن است از دارودرمانی نیز برای کنترل علائم شدید یا علائم بیماری‌های روانی دیگر استفاده شود.

برخی از منابع:

my.clevelandclinic.org/

verywellmind.com/

شخصیت به معنای طرز فکر، رفتار و احساس است و باعث می‌شود هر فرد با دیگران متفاوت باشد. شخصیت افراد تحت تاثیر ژنتیک، تجربیات و محیط شکل می‌گیرد و معمولا در طول زمان ثابت است.

اختلال شخصیت، اختلالی است که فرد مبتلا به آن طرز فکر، احساس و رفتارش نابهنجار محسوب می‌شود و این مسئله موجب مشکلات عملکرد و پریشانی او می‌گردد. یکی از اختلالات شخصیت، اختلال شخصیت ضد اجتماعی (ASPD) است که از اختلالات رایج شخصیت به شما می‌رود و در مردان بیشتر از زنان مشاهده می‌شود. در ادامه با این اختلال بیشتر آشنا می‌شوید.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی چیست؟

اختلال شخصیت ضد اجتماعی چیست و سایکوپات کیست؟ اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از اختلالات شخصیتی و یک بیماری روانشناختی است. افراد مبتلا به این اختلال نسبت به دیگران با بی‌احترامی رفتار می‌کنند و همچنین از هنجارها و قوانین پذیرفته‌شده اجتماعی پیروی نمی‌کنند.

این افراد ممکن است قانون را زیر پا بگذارند یا موجب آسیب جسمی یا روحی به اطرافیان خود شوند. آن‌ها ممکن است عواقب رفتار خود را نادیده بگیرند یا از پذیرفتن مسئولیت اقدامات خود امتناع کنند.

افراد مبتلا به بیماری شخصیت ضد اجتماعی ممکن است شوخ‌طبع، جذاب و سرگرم‌کننده باشند اما از سوی دیگر، آن‌ها ممکن است دروغ بگویند و از دیگران سوءاستفاده کنند. این افراد می‌توانند بی‌رحمانه، مخرب و عجولانه رفتار کنند و در صورت آسیب رساندن به دیگران، احساس گناه را تجربه نکنند.

گاهی اوقات از اصطلاحات «اختلال شخصیت سایکوپات»، «سوسیوپات» یا «سوسیوپاتی» برای توصیف اختلال شخصیت ضد اجتماعی استفاده می‌شود. بااین‌حال، روانشناسان و روانپزشکان از این اصطلاحات برای تشخیص بالینی استفاده نمی‌کنند اما ویژگی‌های اختلال ضد اجتماعی و سوسیوپاتی با یکدیگر تداخل دارند ازجمله در زمینه نداشتن وجدان.

چه عواملی در اختلال شخصیت ضد اجتماعی نقش دارند؟

در ارتباط با علل اختلال شخصیت ضد اجتماعی، هیچ علت خاصی شناسایی نشده است اما عوامل زیر می‌توانند احتمال ابتلا به این اختلال را افزایش دهند:

• بیولوژی: افرادی که به اختلال ضد اجتماعی مبتلا هستند ممکن است سطحی غیرعادی از سروتونین را داشته باشند. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز است که می‌تواند خلق و شادی ما را تنظیم کند.
• محیط: تجربه آسیب یا سوءاستفاده در دوران کودکی می‌تواند خطر ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی را در بزرگسالی افزایش دهد.
• ژنتیک: برخی عوامل ژنتیکی می‌توانند بعضی از افراد را مستعد ابتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی کنند. بااین‌حال، تاکنون هیچ عامل ژنتیکی‌ای مسئول این اختلال شناخته نشده است.
• سبک زندگی: حدود نیمی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی دچار سوءمصرف مواد مخدر و الکل هستند.
• جنسیت: مردان بیشتر از زنان به اختلال شخصیت ضداجتماعی مبتلا می‌شوند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی در چه سنی ایجاد می‌شود؟

اختلال شخصیت ضد اجتماعی یکی از انواع اختلالات روانی است که نشانه‌های آن معمولا در اواخر کودکی یا اوایل نوجوانی مشاهده می‌شود. بااین‌حال، این اختلال قبل از 18 سالگی با عنوان اختلال سلوک تشخیص می‌گیرد.

کودکانی که به اختلال سلوک مبتلا هستند دروغ می‌گویند، دزدی می‌کنند، به قوانین بی‌توجه‌اند یا سایر کودکان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند.

گاهی اوقات، والدین یا متخصصان سلامت روان، علائم اختلال سلوک را اشتباه می‌گیرند. علائم اختلال سلوک ممکن است با علائم اختلال کمبود توجه- بیش فعالی (ADHD)، افسردگی یا اختلال نافرمانی مقابله‌ای همپوشانی داشته باشد.

بااین‌حال، اگر اختلال کودک زود تشخیص داده شود و او تحت درمان قرار بگیرد ممکن است این بیماری تا بزرگسالی ادامه پیدا نکند اما اگر بعد از 18 سالگی ادامه پیدا کند تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی می‌گیرد.

علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی چیست؟

برخی از ویژگی های شخصیت ضداجتماعی عبارت‌اند از:

• عصبانی شدن‌های مکرر
• متکبر بودن
• سوءاستفاده از دیگران
• شوخ و جذاب عمل کردن برای رسیدن به خواسته‌های خود
• دروغ گفتن مکرر
• دزدی
• تهاجمی رفتار کردن
• قانون‌شکنی
• اهمیت ندادن به امنیت دیگران
• عدم تجربه احساس گناه پس از انجام رفتار آسیب‌رسان

افرادی که به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلا هستند در معرض سوءمصرف مواد مخدر و الکل قرار دارند. تحقیقات نشان می‌دهند که میان سوءمصرف الکل و افزایش پرخاشگری در این افراد ارتباط وجود دارد.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص این اختلال را نمی‌توان قبل از سن 18 سالگی انجام داد. علائم مشابه با این اختلال در قبل از 18 سالگی، موجب تشخیص اختلال سلوک در فرد می‌شود. افراد تنها در صورتی در بزرگسالی تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی می‌گیرند که قبل از 15 سالگی، علائم اختلال سلوک را داشته باشند.

روانپزشک یا روانشناس از فرد بالای 18 سال در مورد رفتارهای فعلی و گذشته‌اش سوال می‌کند. این امر به تشخیص علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی کمک می‌کند. برای تشخیص این اختلال برخی معیارها لازم است وجود داشته باشند که ازجمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تشخیص اختلال سلوک قبل از 15 سالگی
• اثبات یا مشاهده حداقل سه نشانه از بیماری شخصیت سایکوپات از 15 سالگی
• اثبات یا مشاهده علائم اختلال ضداجتماعی که تنها در دوره‌های اسکیزوفرنی یا شیدایی اتفاق نمی‌افتند (اگر فرد به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی مبتلا باشد)

اختلال شخصیت ضد اجتماعی چگونه درمان می‌شود؟

درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی و درمان سایکوپات بسیار دشوار است. معمولا برای درمان این اختلال از ترکیب دارودرمانی و مشاوره روانشناسی استفاده می‌شود. ارزیابی این موضوع که این درمان‌ها چقدر در اختلال ضد اجتماعی موثرند دشوار است. در ادامه با روش‌های درمان این اختلال آشنا می‌شوید.

روان‌درمانی

روانشناس ممکن است بسته به شرایط و علائم فرد، پکیج ها و روش‌های روان‌درمانی مختلفی را توصیه کند. دریافت راهنمایی از راهبر و درمان شناختی رفتاری می‌تواند به تشخیص افکار و رفتارهای منفی کمک کند و همچنین به فرد کمک کند که این افکار و رفتارهای منفی را با افکار و رفتارهای مثبت جایگزین کند. از سوی دیگر، روان‌درمانی تحلیلی آگاهی فرد را از افکار و رفتارهای منفی ناهشیار آگاه می‌کند. این امر می‌تواند به تغییر فرد کمک کند.

دارودرمانی

تاکنون، هیچ دارویی به‌طور خاص برای درمان مستقیم اختلال شخصیت ضد اجتماعی تایید نشده است. بااین‌حال پزشک ممکن است برای برخی علائم اختلال، داروهای زیر را تجویز کند:

• داروهای ضدافسردگی
• تثبیت‌کننده‌های خلق
• داروهای ضد اضطراب
• داروهای ضد روان‌پریشی

از سوی دیگر، ممکن است در برخی شرایط، پزشک بستری شدن فرد در بیمارستان را توصیه کند تا او در بیمارستان تحت درمان فشرده قرار گیرد. وقتی می‌بینید فردی که به او اهمیت می‌دهید رفتارهای مخربی انجام می‌دهد مطمئنا تجربه بسیار دشواری دارید.

این مسئله به‌خصوص زمانی دشوار است که رفتارهای فرد مستقیما بر شما تاثیر می‌گذارند. بااین‌حال، تشویق فرد برای کمک گرفتن می‌تواند از همه این تجربیات دشوارتر باشد.

در ارتباط با نحوه برخورد با شخصیت ضد اجتماعی لازم است بدانید شما نمی‌توانید فرد مبتلا به اختلال شخصیت سایکوپات را مجبور به دریافت درمان کنید و در این شرایط، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که از خودتان مراقبت کنید. روانشناس می‌تواند به شما کمک کند که چگونه با زندگی با فردی که به اختلال ضداجتماعی مبتلاست کنار بیایید. از سوی دیگر، ازدواج با سایکوپات معمولا منجر به مشکلات متعددی می‌شود.

چشم‌انداز اختلال شخصیت ضد اجتماعی چگونه است؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی بیشتر در معرض خطر به زندان افتادن، سوءمصرف مواد و خودکشی قرار دارند. آن‌ها اغلب برای اختلال شخصیت خود کمک دریافت نمی‌کنند، مگر اینکه با مشکلات قانونی روبرو شوند و دادگاه آن‌ها را مجبور به دریافت درمان کند.

علائم این اختلال در اواخر نوجوانی تا اوایل دهه بیست بدتر می‌شود. درمان می‌تواند به بهبود این علائم کمک کند. از سوی دیگر، علائم اختلال در برخی افراد با افزایش سن بهبود پیدا می‌کند و این امر به آن‌ها امکان می‌دهد که وقتی به چهل‌سالگی می‌رسند عملکرد و احساس بهتری داشته باشند.

درنهایت، اختلال شخصیت ضد اجتماعی باعث می‌شود که افراد بدون اینکه به عواقب رفتارهای خود فکر کنند، رفتار کنند. این افراد قوانین را نقض می‌کنند، اغلب احساس پشیمانی را تجربه نمی‌کنند و هیچ مسئولیتی را به عهده نمی‌گیرند.

روان‌درمانی و برخی داروهای خاص می‌توانند به بهبود علائم این اختلال کمک کنند و باعث شوند که فرد بتواند افکار و رفتارهای خود را کنترل کند. روانپزشکان و روانشناسان پس از ارزیابی دقیق و تشخیص اختلال می‌توانند برنامه درمانی مناسب را توصیه کنند.

سوالات متداول

اختلال شخصیت ضد اجتماعی چه علائمی دارد

سوءاستفاده مکرر از دیگران، نقض قوانین، دزدی، دروغ گفتن، پرخاشگری و تکانشگری برخی از علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی هستند.

چه عواملی در اختلال شخصیت ضد اجتماعی نقش دارند

عواملی مانند تجربه آسیب و سوءاستفاده در دوران کودکی، ژنتیک، بیولوژی و اعتیاد به مواد مخدر یا الکل می‌توانند احتمال ابتلا به این اختلال را افزایش دهند.

اختلال شخصیت ضد اجتماعی چگونه درمان می‌شود

درمان این اختلال بسیار دشوار است و متخصصان سلامت روان برای درمان آن از روان‌درمانی مثل درمان شناختی رفتاری یا روان‌درمانی تحلیلی و همچنین دارودرمانی استفاده می‌کنند.

 برخی از منابع:

www.health.harvard.edu

www.webmd.com

فردی که دچار اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) است ممکن است هیجانات شدید و نگرانی بیش‌ از حد در مورد اعتبار، قدرت و کفایت شخصی را تجربه کند. ازنظر دیگران، این فرد ممکن است خود خواهانه رفتار کند، سوءاستفاده‌ گر باشد و در همدلی با دیگران و در نظر گرفتن احساسات دیگران مشکل داشته باشد.

درواقع، این ویژگی‌ها اغلب از نیاز به پوشاندن احساس نا امنی عمیق ناشی می‌شود. در ادامه با این اختلال، نشانه‌ها، علل و همچنین درمان آن آشنا می‌شوید.

اختلال شخصیت خودشیفته چیست؟

اختلال شخصیت خودشیفته چیست؟ خودشیفته یک عبارت توصیفی برای فردی است که خود محورانه یا به‌ شدت مغرورانه رفتار می‌کند. آنچه بسیاری از مردم نمی‌دانند این است که اختلال شخصیت خودشیفته یکی از بیماری های روانی بسیار جدی است.

این اختلال در دسته B اختلالات شخصیت قرار دارد که افراد مبتلا به این اختلالات، در مدیریت هیجانات خود با مشکل رو به رو هستند. اختلال شخصیت نارسیستیک نام خود را از یک اسطوره یونانی گرفته است که در آن یک شکارچی به نام نارسیس، انعکاس خود را در یک حوض آب می‌بیند و عاشق آن می‌شود.

فردی که شخصیت خودشیفته یا نارسیسم دارد ممکن است تصویر ایده‌ آلی از خود داشته باشد و نسبت به دیگران احساس برتری غیرواقعی را تجربه کند. این ویژگی‌ها نشان‌ دهنده نبود اعتماد به‌ نفس و همچنین وجود احساس عمیق نا امنی‌ ای است که احتمالا فرد از آن‌ها بی‌ خبر است. برخی از اصلی‌ ترین ویژگی های شخصیت خودشیفته عبارت‌اند از: نیاز به تحسین، الگوی خودبرتر بینی و عدم همدلی با دیگران.

اختلال شخصیت خودشیفته چه علائمی دارد؟

دیدگاهی که افراد خودشیفته نسبت به خودشان دارند ممکن است با دیدگاهی که دیگران نسبت به آن‌ها دارند کاملا متفاوت باشد. برخی از علائم بیماری خودشیفتگی که برای دیگران ممکن است قابل‌ مشاهده باشند عبارت‌اند از:

• میل شدید به توجه و تحسین
• داشتن عزت‌نفس شکننده و احساس نا امیدی در زمان نبود تحسین
• داشتن احساس برتری بیش‌ از حد
• صمیمیت اغراق‌ آمیز با دیگران به‌ویژه با افرادی که دارای ثروت یا موقعیت ممتازی هستند
• تخمین بیش‌ازحد دستاوردها و استعدادهای خود
• دست‌کم گرفتن دستاوردهای دیگران
• داشتن دغدغه موفقیت، قدرت، درخشش، زیبایی یا عشقی ایده‌آل
• باور به منحصر به‌ فرد بودن و اینکه فقط برخی افراد خاص این موضوع را درک می‌کنند
• احساس برخورداری از حق رفتار مطلوب از سوی دیگران
• سوءاستفاده از دیگران برای رسیدن به اهداف خود
• ناتوانی یا عدم علاقه به درک احساسات یا نیازهای دیگران
• رفتار متکبرانه و مغرورانه
• احساس حسادت و باور به اینکه دیگران به او حسادت می‌کنند
• نشان دادن جذابیت زیاد اما به‌ سرعت عصبانی شدن
• صحبت زیاد در مورد نگرانی‌های خود و در عین‌ حال عدم علاقه به شنیدن نگرانی‌های دیگران
• پرخاشگری در مواجهه با مورد تهدید واقع شدن غرور خود

سایر ویژگی‌های شخصیت خودشیفته که ممکن است کمتر بارز باشند عبارت‌اند از:

• احساس شرم، حقارت و پوچی در هنگام نا امیدی
• عدم تمایل به امتحان کارها به دلیل ترس از شکست
• مشکل در حفظ روابط
• احساس قطع ارتباط عاطفی با دیگران
• موفقیت‌های زیاد به دلیل اعتماد به‌ نفس بیش‌ از اندازه و در عین‌ حال، عملکرد مختل در مواجهه با شکست یا انتقاد
• مشکوک بودن
• کناره‌ گیری اجتماعی
• مشکل در مدیریت هیجانات

درصورتی‌که فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته تحت درمان قرار نگیرد در برقراری روابط مثبت با دیگران در محل کار و در خانواده با مشکلات جدی مواجه می‌شود. همچنین او ممکن است برای مقابله با احساسات دشوار به سوءمصرف الکل و مواد مخدر روی بیاورد و این کار موجب تشدید مشکلات او شود. از سوی دیگر، احساس تنهایی در این افراد می‌تواند منجر به افسردگی عمیق و افکار خودکشی در آن‌ها شود.

چه عواملی در اختلال شخصیت خودشیفته نقش دارند؟

علت دقیق ابتلا به اختلال شخصیت خودشیفته مشخص نیست. این اختلال ممکن است ناشی از ترکیب چند عامل باشد که برخی از علل اختلال شخصیت خودشیفته عبارت‌اند از:

• آسیب‌های دوران کودکی (از جمله آزار جسمی، جنسی یا عاطفی و غفلت)
• روابط اولیه با والدین، دوستان و بستگان
• ژنتیک (سابقه خانوادگی)
• حساسیت بیش‌ از حد به بافت‌ها، صداها یا نورها در کودکی
• شخصیت و خلق‌ و خو
• محافظت شدن و تحسین شدن بیش‌ از حد در کودکی
• انتظارات بیش‌ از اندازه والدین از فرد در کودکی

اختلال شخصیت خودشیفته چگونه تشخیص داده می‌شود؟

یک متخصص سلامت روان می‌تواند تعیین کند که فرد علائم اصلی تیپ شخصیتی خودشیفته را دارد یا خیر. روان‌ درمانگر ممکن است به فرد پرسشنامه‌ای را بدهد و سپس با او مصاحبه کند. فرد در مورد آنچه او را ناراحت می‌کند صحبت می‌کند.

در این شرایط، روان‌درمانگر بر الگوهای بلند مدت تفکر، احساس، رفتار و تعامل فرد با دیگران تمرکز می‌کند و علائم فرد را با علائم اختلال شخصیت خودشیفته در DSM5 مقایسه می‌کند. از سوی دیگر، او سعی می‌کند وجود یا عدم وجود سایر اختلالات روانی در فرد را نیز بررسی کند.

تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته به‌طور خاص دشوار است زیرا انواع اختلالات شخصیتی متعدد هستند و ویژگی‌های آن‌ها تا حدودی با هم همپوشانی دارند.

از سوی دیگر، ممکن است فرد خودشیفته به اختلالات دیگری نیز مبتلا باشد. همچنین، معمولا افراد خودشیفته تشخیص نمی‌دهند که مشکلاتی که در زندگی دارند ناشی از رفتار خودشان است. آن‌ها اغلب دیگران را به خاطر این مشکلات سرزنش می‌کنند.

اختلال شخصیت خودشیفته چگونه درمان می‌شود؟

اصلی‌ ترین روش برای درمان اختلال شخصیت خودشیفته، روان‌ درمانی طولانی‌ مدت است. این درمان به فرد کمک می‌کند که در مورد مشکلات خود بینش پیدا کند و یاد بگیرد در زمینه‌های زیر توانمند شود:

• برقراری روابط مثبت و مفید با دیگران
• داشتن عزت‌ نفس سالم
• داشتن انتظارات واقع‌ بینانه از دیگران

درمان شناختی رفتاری، خانواده‌ درمانی و گروه‌ درمانی برخی از روش‌های مشاوره روانشناسی برای اختلال شخصیت خودشیفتگی هستند. در پکیج ها و درمان شناختی رفتاری، باورها و رفتارهای ناسالم شناسایی می‌شوند و با باورهای سالم و مفید جایگزین می‌شوند.

از سوی دیگر، روانپزشک ممکن است برای مدیریت علائم برخی مشکلات مثل اضطراب و افسردگی دارو تجویز کند. داروهایی که معمولا تجویز می‌شوند شامل موارد زیر هستند.

• داروهای ضدافسردگی: همان‌طور که از نام آن‌ها مشخص است این داروها برای درمان افسردگی تجویز می‌شوند. روانپزشکان معمولا برای فرد مهار کننده‌های باز جذب سروتونین (SSRIs) را تجویز می‌کنند. این دسته از داروها عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر داروهای ضد افسردگی دارند. مهار کننده‌های باز جذب سروتونین شامل فلوکستین، سرترالین و پاروکستین می‌شوند.
• داروهای تثبیت‌کننده خلق: روانپزشک ممکن است برای کاهش نوسانات خلقی، داروی تثبیت‌کننده خلق مانند لیتیوم را تجویز کند.
• داروهای ضد روان‌ پریشی: این نوع داروها می‌توانند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب کمک کنند. آریپیپرازول و ریسپریدون دو نوع داروی ضد روان‌پریشی هستند.

زندگی کردن با فرد خودشیفته یا داشتن رابطه با او می‌تواند بسیار چالش‌ برانگیز باشد. به همین دلیل، مهم است که در کنار درمان خودشیفتگی و دریافت راهنمایی از راهبر، اطرافیان فرد ازجمله اعضای خانواده و دوستان، در مورد اختلال شخصیت خود شیفته اطلاعات کافی داشته باشند تا بتوانند شفقت بیشتری نسبت به فرد مبتلا نشان دهند.

از سوی دیگر، آن‌ها باید بدانند که تغییر فرد خودشیفته نیاز به درمان طولانی‌ مدت دارد. سایر اقداماتی که در این شرایط می‌تواند برای اطرافیان فرد خودشیفته کمک‌کننده باشد عبارت‌اند از:

• زوج‌ درمانی
• مشاوره خانواده
• مشاوره فردی
• گروه‌های حمایتی

چشم‌ انداز اختلال شخصیت خودشیفته چگونه است؟

افرادی که به اختلال شخصیت خودشیفته مبتلا هستند لازم است بدانند شروع روان‌ درمانی و مشاوره نیمی از مبارزه با این اختلال است. فردی که به این اختلال دچار است عزت‌ نفس شکننده‌ای دارد و انتقاد به‌شدت برای او ناراحت‌کننده است. بنابراین، ترس از انتقاد می‌تواند مانعی برای درخواست کمک توسط فرد باشد و منجر به اختلال شخصیت خودشیفته وخیم شود.

بنابراین، مهم است که فرد خودشیفته تمایل به تغییر داشته باشد. اگر این‌گونه باشد او می‌تواند با دریافت مشاوره و درمان، الگوهای فکری و درنتیجه رفتار خود را تغییر دهد. با گذشت زمان، این تغییرات می‌توانند روابط شخص را بهبود ببخشند و کیفیت زندگی او را افزایش دهند.

درنهایت، اختلال شخصیت خودشیفته یک نقص شخصیتی نیست، بلکه یک بیماری روانشناختی جدی است. فردی که به این اختلال مبتلاست کارهایی را انجام می‌دهد یا حرف‌هایی را میزند که باعث آسیب به دیگران و درنتیجه روابط او با دیگران می‌شود.

این مسائل معمولا عمدا اتفاق نمی‌افتند و ناشی از احساس ناامنی عمیق در فرد خودشیفته هستند. با این‌حال، اگر فرد تحت درمان قرار بگیرد می‌تواند روش‌های سالمی را برای تقویت عزت‌ نفس خود یاد بگیرد و بتواند با دیگران ارتباط مثبت و سالمی ایجاد کند.

سوالات متداول

اختلال شخصیت خودشیفته چه علائمی دارد؟

فردی که به این اختلال مبتلاست به تحسین از سوی دیگران به‌شدت نیاز دارد، احساس می‌کند از دیگران برتر است و از سوی دیگر، در درک نیازها و احساسات دیگران با مشکل روبروست.

چه عواملی در ابتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نقش دارند؟

به نظر می‌رسد عوامل ژنتیکی مثل سابقه خانوادگی و عوامل محیطی مثل سابقه آزار در کودکی و همچنین رابطه فرد با والدین در کودکی می‌توانند در شکل‌گیری این اختلال نقش داشته باشند.

اختلال شخصیت خودشیفته چگونه درمان می‌شود؟

مهم‌ترین روش درمان برای این اختلال روان‌درمانی است که معمولا شامل درمان فردی، خانواده‌ درمانی و گروه‌ درمانی است. در برخی موارد نیز ممکن است برای درمان سایر اختلالات فرد مثل افسردگی و اضطراب، دارو تجویز شود.

منابع:

https://my.clevelandclinic.org/

https://www.medicalnewstoday.com/

مغز انسان پیچیده‌ ترین چیزی است که ما در دنیا می‌شناسیم. تعداد قابل‌ توجهی از ارتباطاتی که در مغز وجود دارد به آن کمک می‌کند تا در یک چشم بر هم زدن محاسبات پیچیده‌ای انجام دهد. این امر به ما امکان می‌دهد که مسائل مختلف را به خاطر بسپاریم، شخصیت‌های پیچیده‌ای داشته باشیم و حتی ماهیت واقعیت را زیر سوال ببریم. با این‌ حال، همانطور که در هر مسئله پیچیده‌ای امکان‌ پذیر است مغز نیز ممکن است دچار مشکل شود.

بیماری‌های روانی، اختلالاتی هستند که می‌توانند بر فکر و رفتار افراد تاثیر بگذارند. آن‌ها ممکن است باعث شوند که فرد برای عملکرد در چارچوب هنجارهای اجتماعی با مشکل روبرو شود و گاهی اوقات فردی خطرناک برای خود یا دیگران باشد.

این بیماری‌ها اغلب کیفیت زندگی افراد را به حدی تحت تاثیر قرار می‌دهند که گاهی اوقات ممکن است آن‌ها تصور کنند زندگی ارزشی ندارد. در ادامه با برخی از بیماری های روانی شایع و نام بیماری های روانی شایع آشنا می‌شوید.

اختلالات تیک

بیشتر کارهای فیزیکی ما غیرارادی است. آن‌ها از طریق دستوراتی که از ناهشیار مغز فرستاده می‌شوند انجام می‌گردند. اقدامات ناخودآگاه به ما کمک می‌کنند کارهای پیچیده‌ای مثل دویدن، راه رفتن و حتی حرف زدن را انجام دهیم اما برخی از بیماری‌ های روانی می‌توانند موجب شوند که این اقدامات ناخودآگاه کاملا به مشکل بخورند. یکی از بیماری های روانی شایع در این زمینه، اختلالات تیک است.

اختلالات تیک باعث می‌شوند افراد مبتلا بدون دلیل مشخصی، حرکات یا صداهای نامفهومی را ایجاد کنند. این افراد کنترلی بر رفتارهای خود ندارند. یکی از مشهورترین اختلالات تیک، سندرم توره است. این سندرم باعث می‌شود که افراد به‌صورت ناخواسته حرکات یا صداهای ناپسندی را ایجاد کنند. اختلال تیک یکی از انواع اختلال روانی در کودکان نیز محسوب می‌شود.

اختلالات شخصیت

همه ما با یکدیگر کاملا متفاوت هستیم. این موضوع که هر یک از ما شخصیت متفاوتی داریم باعث می‌شود که برای یکدیگر جذاب باشیم و همچنین بخواهیم با افراد جدیدی ملاقات کنیم. اگرچه ممکن است گاهی اوقات در زندگی با افرادی روبرو شویم که شخصیتی کاملا متضاد با ما دارند اما در برخی موارد این مسئله می‌تواند ناشی از یکی از شایع ترین اختلالات روانی به نام اختلالات شخصیتی در این افراد باشد.

دو مورد از رایج‌ترین اختلالات شخصیت، اختلال شخصیت پارانویید و اختلال شخصیت خودشیفته است. بیماری‌های دیگری نیز در این دسته قرار دارند که همه آن‌ها می‌توانند زندگی را به‌شدت به هم بریزند. این بیماری های شایع اعصاب و روان، حتی می‌توانند زندگی اطرافیان را نیز به‌ شدت تحت تاثیر قرار دهند. در این شرایط، استفاده از پکیج ها به افراد کمک می‌کند که علائم خود را کنترل کنند.

اختلالات خوردن

اختلالات خوردن از بیماری های روانی شایع در زنان است. غذا انرژی مورد نیاز بدن ما را تامین می‌کند و عناصر سازنده آن می‌تواند به ترمیم و رشد بدن ما کمک کند. اگر به اندازه کافی غذا نخوریم زندگی‌مان به خطر می‌افتد. با این‌ حال، برخی بیماری های روانی شایع می‌توانند مانع دریافت مواد مغذی توسط بدن شوند.

یکی از اختلالات خوردن، اختلال بی‌ اشتهایی عصبی است که باعث می‌شود فرد مبتلا در هنگام غذا خوردن احساسات منفی‌ای را تجربه کند. او ممکن است احساس کند چاق یا زشت است و همچنین، احساس شرم داشته باشد. درنتیجه این امر ممکن است فرد کاملا از خوردن غذا اجتناب کند. این مسئله باعث می‌شود که زندگی او در معرض خطر قرار بگیرد.

اختلالات اضطرابی

یکی دیگر از بیماری های روانی شایع، اختلالات اضطرابی است. همه ما در برهه‌ای از زندگی دچار اضطراب می‌شویم. این امر یک واکنش کاملا طبیعی به وقایعی است که در زندگی‌مان اتفاق می‌افتند. اضطراب می‌تواند در موقعیتی مثل دیدن سوسک در حمام یا در پاسخ به موقعیتی استرس‌ زا مثل مصاحبه شغلی ایجاد شود.

اختلالات اضطرابی از انواع بیماری های روانی شایع محسوب می‌شوند. بسیاری از ما تنها زمانی دچار اضطراب می‌شویم که یک عامل محرک واقعی وجود داشته باشد اما افرادی که دچار اختلالات اضطرابی هستند می‌توانند حتی بدون وجود عامل محرک نیز دچار اضطراب شوند. اختلالات اضطرابی از بیماری های روانی شایع در کودکان نیز هستند.

اختلالات تجزیه‌ای

در اکثر موارد ما قادر هستیم نسبت به خود و دنیای اطرافمان هشیار بمانیم. ما می‌دانیم چه کسی هستیم، کجا هستیم و همچنین می‌دانیم که در گذشته چه اتفاقاتی برایمان افتاده است. با این‌ حال، اگر افراد هشیاری خود را در این زمینه از دست بدهند شرایط دشوار و نشانه های بیماری روانی را تجربه خواهند کرد.

اختلالات تجزیه‌ای که یکی از بیماری های روانی شایع است معمولا پس از تجربه یک استرس شدید رخ می‌دهد. این اختلال می‌تواند باعث شود که بیمار درکش از خود و دنیای اطراف را از دست بدهد. یکی از اختلالات تجزیه‌ای، اختلال هویت تجزیه‌ای است که در گذشته به‌عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می‌شد.

اختلالات روان‌پریشی

حواس به ما کمک می‌کنند که به‌ خوبی از دنیای اطراف خود آگاه شویم. ما می‌توانیم با کمک آن‌ها بشنویم، ببینیم، حس کنیم و همچنین می‌توانیم واقعیت را از خیال جدا کنیم اما فردی که به اختلال روان‌ پریشی مبتلاست در تشخیص آنچه واقعا وجود دارد و آنچه وجود ندارد با مشکل روبروست.

اختلالات روان‌پریشی یکی از انواع اختلال روانی است که در بیشتر موارد باعث توهم می‌شود. توهم به این معناست که فرد چیزهایی را می‌بیند، می‌شنود یا احساس می‌کند که اصلا وجود ندارند. این اختلالات می‌توانند منجر به هذیان نیز بشوند. هذیان به معنای یک باور ثابت غلط است که فرد حتی با وجود شواهد مخالف، بر درست بودن باور خود تاکید دارد.

اختلال وسواس فکری عملی

بیشتر ما ترجیح می‌دهیم که همیشه همه‌ چیز مرتب باشد. بسیاری از ما حتی ممکن است در زمان به‌ هم‌ ریختگی‌ها کلافه شویم و بخواهیم همه‌ چیز را به‌سرعت مرتب کنیم. اگرچه افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی نیز به نظم اهمیت می‌دهند اما این تمایل در آن‌ها بسیار شدید است.

اختلال وسواس فکری عملی که یکی از بیماری های شایع روانشناختی و بیماری های شایع اعصاب و روان است می‌تواند به‌ شدت زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد و شرایط را برای او غیر قابل‌ تحمل کند. افرادی که وسواس تمیزی دارند می‌خواهند همیشه همه‌ چیز تمیز باشند و اگر کوچک‌ترین کثیفی‌ای را ببینند به‌شدت به هم می‌ریزند. آن‌ها لازم است از راهبر کمک بگیرند تا بتوانند با علائم خود مقابله کنند.

اختلالات کنترل تکانه

حتی کسانی که همیشه رفتارهای خوبی دارند نیز گاهی اوقات وسوسه می‌شوند که کار نادرستی را انجام دهند. این موارد حتی می‌تواند شامل تخلف‌های جزئی باشد.

با این‌ حال، این اشتباهات و تخلفات معمولا هیچ آسیب واقعی‌ای را به همراه ندارند. این در حالی است که برخی افراد نمی‌توانند برخلاف تکانه‌ها و خواسته‌های خود عمل کنند و این مسئله حتی می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که فرد پیامدهای منفی را نیز تجربه می‌کند.

افرادی که به این اختلال مبتلا هستند لازم است مشاوره روانشناسی دریافت کنند. فردی که دچار اختلالات کنترل تکانه است ممکن است نتواند در برابر میل به سرقت مقاومت کند. برخی افراد نیز به قمار و فعالیت‌های آسیب‌ زننده دیگر اعتیاد پیدا می‌کنند. این بیماری می‌تواند یکی از بیماری های روانی شایع در مردان باشد.

اختلال استرس پس از سانحه

بسیاری از ما در برهه‌ای از زمان ممکن است اتفاقاتی ناخوشایند یا ترسناکی را در زندگی تجربه کنیم. پردازش این اتفاقات می‌تواند برای ما بسیار دشوار باشد و تا مدت‌ها تاثیرات آن با ما بماند. بااین‌حال، ما معمولا می‌توانیم زندگی عادی را از سر بگیریم اما در برخی موارد نیز ممکن است نتوانیم با مسئله کنار بیاییم.

اختلال استرس پس از سانحه اغلب در افرادی اتفاق می‌افتد که شرایط بسیار استرس‌زا و دشواری را تجربه کرده‌اند. برای مثال، افرادی که در سیستم بهداشت یا آتش‌نشانی مشغول به کار هستند در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

با این‌ حال، اختلال استرس پس از سانحه یکی از بیماری های روانی شایع است که می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد. برای مثال، تصادف شدید می‌تواند منجر به این اختلال شود.

اختلالات خلقی

همه ما در مواقعی دچار نوسانات خلقی می‌شویم. اتفاقاتی که اطرافمان می‌افتند تاثیر مستقیمی بر احساس ما دارند و باعث می‌شوند که یک روز خوشحال و سرزنده باشیم اما روزی دیگر غم و اندوه را تجربه کنیم. با این‌ حال، معمولا خلق‌ و خوی ما تعادل دارد و معمولا احساسات خوب را تجربه می‌کنیم اما برخی افراد ممکن است به اختلالات خلقی دچار شوند.

شایع‌ترین اختلال خلقی، افسردگی است که می‌تواند تاثیر عمیقی بر زندگی افراد داشته باشد و حتی می‌تواند منجر به افکار خودکشی در آن‌ها شود. اختلال دوقطبی نیز یکی دیگر از بیماری های روانی شایع در میان اختلالات خلقی است که شامل چرخه میان افسردگی و سرخوشی می‌شود. اختلالات خلقی از بیماری های روانی شایع در ایران و بیماری های روانی شایع در سالمندان هستند.

درنهایت، بیماری‌های روانی طیف گسترده‌ای دارند و همه آن‌ها می‌توانند به‌ شدت کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهند. با این‌ حال، در این میان برخی بیماری های روانی شایع وجود دارند که می‌توانند افراد بیشتری را مبتلا کنند و به همین دلیل هم آگاهی و شناخت بیشتری نسبت به این اختلالات وجود دارد. هر یک از این اختلالات، علائم، علل و روش‌های درمان متفاوتی دارند.

سوالات متداول

• بیماری‌های روانی شایع شامل چه بیماری‌هایی هستند؟

برخی از بیماری‌های روانی رایج عبارت‌اند از اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه، اختلالات کنترل تکانه و اختلالات خوردن.

• شایع‌ترین اختلال شخصیت چه نام دارد؟

اختلالات شخصیت، طیف گسترده‌ای دارند اما دو مورد از شایع‌ترین این اختلالات، اختلال شخصیت پارانویید و اختلال شخصیت خودشیفته هستند.

• شایع‌ترین اختلال خلقی چیست؟

افسردگی از بیماری‌های روانی شایع است که در میان اختلالات خلقی نیز، رایج‌ترین بیماری روانی محسوب می‌شود. پس از آن، اختلال دوقطبی، اختلال رایجی است.

برخی از منابع:

https://10faq.com//