مقاومت و هم وابستگی

تا به حال به جریان یک رودخانه توجه کرده اید؟

همچنان به راه خود ادامه می دهدزندگی هم مانند یک رودخانه ،روان است و جریان طبیعی خود را دارد اما این ما انسان ها هستیم که با ذهنیات خود در جریان و روال طبیعی زندگی اختلال ایجاد می کنیم.

فرض کنید سنگی بزرگ را وسط رودخانه می اندازیم؛این مورد توصیف افراد هم وابسته است که نیاز شدید به اداره و کنترل تمام امور برای جلوگیری از پیشامدها دارند به عبارتی هم وابسته ها مقاومت دارند چون تمایل شدید به کنترل  اوضاع دارند.یکی از کلیدهای رهایی از هم وابستگی ،شناخت و در نهایت رهایی از مقاومت است که در این مقاله قصد داریم توضیحاتی در این مورد ارائه دهیم.

آیا می توانیم مقاومت را به طور کل از بین ببریم؟

عدم مقاومت عین قدرت است یا نداشتن قدرت؟

رهایی از مقاومت را چگونه تجربه کنیم؟

و….

برای گوش دادن مقاله بصورت صوتی اینجا کلیک کنید :👂🏻

مقاومت اولین خط دفاعی ما در مقابل مسائلی است که دوست نداریم ،حالا چه درون ما رخ بدهد و چه در اطراف ما یا برای فرد مورد علاقه مان.طبیعی است که آنچه را دوست نداریم از خود برانیم اما مقاومت دقیقاً برعکس خواسته های ما عمل می کند و توفیقی حاصل نمی شود که هیچ ،اتفاقات به نحو بدتری نیز حادث می شوند.مقاومت شبیه انکار است و اغلب تا قبل از خاتمه ی آن نمی دانیم در آن به سر می بریم و پس از آن تعجب می کنیم که چرا زودتر آن را متوقف نکردیم.

ما در مقابل همه ی اتفاقات ،احساسات ،اعمال و رفتار دیگران و کارب که انجام نمی دهند ،مقاومت می کنیم.ما در مقابل گفته های افراد مقاومت می کنیم و گاهی بیشترین مقاومت ما در قبال مواردی است که بیش از همه به آنها نیاز داریم .ما حتی می توانیم در مقابل مقاومت .مقاومت کنیم.مقاومت ما را از لذت بردن محروم می کند،متضاد تسلیم است و عامل کاهش میزان آرامش و ارتباط ما با نیروهایمان می شود.

من مقاومت را در حین فراگیری فنون رزمی آموختم .وقتی روی  تشک بودم ضعف خود را به دلیل مقاومت در مقایسه با قدرتی که در زمان تسلیم و آرام گرفتن در من می خروشید،کاملاً احساس می کردم،اگر رازی برای حرکت آرام و آسان در زندگی وجود داشته باشد،تمرین عدم مقاومت است.مقاومت هیچ مشکلی را حل نکرده و فقط آنها را بزرگ تر می سازد و باعث تخلیه ی انرژی می شود،باید لحظه ای باز بایستیم ،نفس آرامی بکشیم ودر آگاهی تمام از چند و چون احساس خود باخبر شویم.

آیا دائماً احساس گرفتگی و انقباض می کنیم چون منتظریم اتفاقی بیفتد؟یا با تمام نیرو در حال متوقف کردن رویدادی هستیم؟مقاومت نکردن سهل و آسان است.

آگاهی را تمرین کنید،ما باید یاد بگیریم که وقتی وارد مقاومت می شویم،آن را اظهار کنیم.

نفس بکشید.

مورد مقاومت را شناسایی کنید.

اگر لازم است مقاومت در مقاومت را رها کنید.

لایه ی بعدی مقاومت را کنار بزنید و دوباره نفس بکشید.

مقاومت در مورد هر گونه اتفاقی چه در درون و چه در پیرامونتان را رها کنید.

اگر می خواهید اتفاقی بیفتد،بگذارید بیفتد،تسلیم شدن تا قبل از مبادرت به آن سخت است اما تسلیم نشدن آسیب می رساند.ما نباید سعی کنیم کارهایمان را از طریق مقاومت به جلو ببریم چون فایده ای ندارد.اجازه دهید که لایه های مقاومت ناپدید شوند شاید ما هرگز نتوانیم به طور کامل مقاومت را حذف کنیم و احتمال دارد که همواره به صورت اولین واکنش ما باقی بماند اما می توانیم بیاموزیم که با سرعت و سهولت بیشتری از آن عبور کنیم.

الگوهای تغییر رفتارهای مربوط به بقا به رفتاری سالم به هم شباهت دارند و عبارتند از آگاهی ،پذیرش ،تسلیم و احساس و ابراز احساسات هیجانی.قدم گذشتن به بیرون از محدوده ی هم وابستگی آسانو در عین حال پیچیده است.ما ازطریق شکست است که برنده می شویم نه وقتی می جنگیم یا اعلام جنگ می کنیم.به محض اینکه تسلیم شویم،برنده شده ایم و با خود ،زندگی ،قدرت و صلح مرتبط می شویم.فرآیندی اسرار آمیز در حال وقوع است،زندگی به همان شکلی مقدر است آشکار می شود.

طبیعی است که وقتی در گیرودار فقدانی به سر می بریم،در شرایط مطمئنی نیستیم.آسان نیست بدانیم که فرد مورد علاقه ی ما در حال مرگ است یا ما را ترک می کند یا بیماری مزمنی دارد،همه ی اینها بخشی ازبرنامه های  الهی است.ما مجبور نیستیم یکباره کل تصویر را بپذیریم و بیشتر اوقات این کار غیرضروری و ناممکن است ،عدم مقاومت در قبال مسائل کوچک را تمرین کنید ،احساسی را که نمی خواهید احساس کنید،اقدام به کارهای بعدی ،سردرگمی هایتان و بی حسی و تنهایی تان را آسان بگیرید.

به محض خروج از وادی مقاومت ،رنج ها از میان می روند شاید به طور کامل ناپدید نشوند اما به مراتب کم رنگ تر می شوند و به جای اینکه به فکر اقدامات بعدی باشیم خود را در حال انجام آنها می بینیم.آیا هرگز متوجه آغاز علائم سرماخوردگی شده اید؟اغلب اولین گرایش ما مقاومت است و می گوییم:

((من نمی خواهم مریض شوم ،من تسلیم نمی شوم.))اما هر چه بیشتر مقاومت کنیم بیشتر احساس بیماری می کنیم و می خواهیم به روال همیشگی زندگی ادامه دهیم تا وقتی که بیمارتر و ضعیف می شویم و دیگر نمی توانیم آن را انکار کنیم.آن وقت یا با پزشک تماس می گیریم یا به بستر می رویم یا هر دو.

این زمانی است که ورق برمی گردد و ما حالمان بهتر می شود،تمرین عدم مقاومت از این قرار است .ما اغلب بیشترین مقاومت خود را در قبال مهم ترین کارهایمان نشان می دهیم،آیا دیگران پیشنهاد انجام کاری را به ما می دهند؟آیا احساس می کنیم به سمت انجام کاری هدایت می شویم اما با آن در جنگیم؟

باید بگذاریم عدم مقاومت وارد عمل شود و آن وقت مشاهده می کنیم که به چه سهولت به پیش می رویم،ما به طریقی از اقدام بعدی خودمان آگاه می شویم و هر آنچه در برابرش مقاومت می کردیم به مسأله ای بی اهمیت تبدیل می شود،دیگر نیازی نیست چیزی یا کسی از جمله خودمان را تغییر دهیم،تمرین مقاومت ما را متحول می سازد.

✨طرح یک راهکار عملی✨

با مقاومت در آگاهی بمانید؛مقاومت طبیعی ترین واکنش در برابر بسیاری از تجارب زندگی است ،تجاربی که مایل به وقوع آنها نیستیم چند نوبت در طول روز خودتان را زیر نظر بگیرید،آیا در جسم خود احساس انقباض می کنید؟آیا می خواهید بر موردی مسلط شوید؟آیا با چیزی ،کسی یا با خودتان در نبرد هستید؟نگران همه ی داستان ها نشوید و آنها را به تکه های کوچک تر تبدیل کنید.

عدم مقاومت یا تسلیم را به تمرین آورید،در برابر اتفاقات ،نحوه ی احساستان و آنچه دیگران لحظه به لحظه بر خود و شما روامی دارند.آیا کاری هست که احساس می کنید باید انجام دهید؟آیا کسی انجام کاری را به عنوان یک قدم مثبت به شما پیشنهاد کرده اما تصور انجام آن شما را به خروش می آورد؟شاید دستوری باشد که پزشک تجویز کرده است.

از نحوه احساس مقاومت آگاه شوید وقتی ما از مقاومت خود آگاه نباشیم درگیر رویدادها میشویم و راه احساسات هیجانی مان را مسدود می کنیم و با زندگی وارد نبرد میشویم.با چه کسی شوخی می کنیم؟زندگی ما را مغلوب خواهد کرد.تسلیم شوید ،دست بکشید ،تن در دهید.

📝نتیجه:

کلام آخر ،مقاومت چه در درون و چه در بیرون و پیرامون هیچ مشکلی را حل نمی کند بلکه مشکلات را بزرگ و بزرگ تر می کندپس برای رهایی از مقاومت در ابتدا لازم است که نسبت به موضوعِ مقاومت شناخت پیدا کنیم و موارد مقاومت را در خود شناسایی کنیم تا بتوانیم به یکی از پازل های رهایی از هم وابستگی دست پیدا کنیم.