بخشش و هم وابستگی

مقدمه:

مارتین لوترکینگ می گوید: بخشش عملی گاه و بیگاه نیست، بلکه نگرشی دائمی است. این جمله زیبا و ارزشمند است اما آیا ما بخشش را بلد هستیم که به نگرشی در زندگی ما تبدیل شود و فقط گاه و بی گاه نباشد؟

آیا شما هم زمانی که بخشش را جاری می کنید مدام چشم به انتظار جواب بخشش و محبت خود هستید؟

آیا بیش از اندازه از خود مایه می گذارید طوری که به خودتان آسیب می زنید؟ از کمک کردن و بخشش می ترسید؟

اگر باور دارید وقتی چیزی را دریافت می کنید در عذاب هستید و منتظرید که آن دریافت را جبران کنید پس شما هم در موضوع بخشش و دریافت در زندگی خود مشکل دارید.

این یکی از سوال های رایج ذهنی ما انسان هاست؛

 چه موقع بخشش کنیم، چه موقع دریافت کنیم و چه موقع ((بله)) و هم چنین چه موقع ((نه)) بگوییم.

اگر مقاله های هم وابستگی را مطالعه کنیم متوجه می شویم یکی از ویژگی های هم وابستگی، بیش از اندازه بخشش کردن یا ترس برای بخشش است به عبارتی نداشتن حد و مرزو تعادل است.

در این مقاله سعی داریم به ارتباط میان بخشش و هم وابستگی بپردازیم.

💢چگونه در بخشش و دریافت تعادل ایجاد کنیم؟

هدف زندگی سالم، بخشش و دریافت در حد تعادل است. ما در بعضی روابط انتظار بخشش و دریافت متقابل داریم، منظور من چوب خط زدن نیست اما درعین حال باید توجه داشته باشیم که قرار نیست یک نفر همیشه اهدا کننده و فرد دیگر فقط دریافت کننده باشد در حالی که این دو رکن باید همیشه دو جانبه باشند در غیر این صورت هم وابستگی به شمار می آید. گاهی ما فقط از خودمان مایه می گذاریم تا خوش خدمتی کنیم و در مقابل چیزی به جز احساس خوب نمی خواهیم. تعادل به معنای ایجاد توازن در دادن و گرفتن نیست، بلکه به معنای عدم افراط در هر یک است.

شاید در روابط خود در مقطعی قرار گیریم که یکی از طرفین رابطه بیشتر از خودش مایه بگذارد و کمی بعد نوبت طرف دیگر شود.در روابط گاهی در مقطعی بخشش با یک طرف است و فرد دیگر هم به نوبه ی خود سهمش را به جا می آورد. اگر سال ها ما فقط از خود مایه گذاشته ایم شاید لازم باشد که دست نگه داریم و بیشتر به خودمان رسیدگی کنیم.

روش تشخیص تعادل در یک رابطه پرسش و بررسی این مطلب است که آیا با وقف کردن خود در مقابل این فرد احساس خالی شدن و مورد سوء استفاده قرار گرفتن نمی کنیم؟

💢چه اندازه از خود مایه بگذاریم؟

از خود مایه نگذاریم تا وقتی تعادل ایجاد شود، افراط بیش از حد در ایثار امری سالم به شمار نمی آید، از صمیم قلب باید بخشش کرد.

پارسایی در بخشش بهترین روش است زمانی که دادن و گرفتن را متعادل و بی ریا ساختید، دوباره از خود مایه بگذارید.

💢تفاوت دهندگی و بخشندگی با هم وابستگی

بعضی افراد دهندگی را با هم وابستگی اشتباه می گیرند و اساساً از این کار امتناع می ورزند. اصلاً از خود مایه نگذاشتن درست به اندازه ی افراط در ایثار بیمارگونه است و هر دو از جمله رفتارهای هم وابستگی به شمار می آیند.

از خود مایه گذاشتن یک انتخاب فردی و شکستن قوانین کائنات نیست، افراط و تفریط در این کار از عدم اعتماد ما نسبت به خودمان ناشی می شود. بدانید چه موقع باید از خودتان مایه بگذارید، زندگی خودش به ما علامت می دهد، شاید احساس کنیم که دریافت هایمان کاهش پیدا کرده است یا احساس کنیم زمان درازی است که فقط بخشش کرده ایم.

از خود مایه گذاشتنِ سالم یعنی انتخاب آزادانه که چه موقع، به چه میزان و برای چه کَسی می خواهیم بخشش کنیم، عدم بخشش جریان انرژی زندگی را مسدود می کند.اگر نه گفتن را یاد گرفته اید پس شاید لازم باشد، بله گفتن را نیز بیاموزید.

💢چگونه دریافت کردن را بیاموزیم؟

در حالی که بخشیدن دلپذیرتر از گرفتن است، دریافت کردن نیز بسیار اهمیت دارد. بخشش برای بعضی افراد به منزله ی قرار گرفتن در صندلی راننده است و با دریافت کردن احساس آسیب پذیری و کنترل شدن می کنند.

بعضی از ما ازطریق افرادی که خودشان را وقف ما می کردند مورد سؤ رفتار قرار می گرفتیم و حالا برای محافظت از خود از هرگونه دریافت خودداری می کنیم تا کسی نتواند ما را کنترل کند.همچنین امتناع از دریافت، ما را از احساس گناه دور نگه می دارد تا مدیون دیگران نشویم.آموختن زمان دریافت به معنی گوش دادن و اعتماد به خود است، حتی می توانیم بگوییم چه می خواهیم.درخواست با تحمیل خواسته ها تفاوت دارد. درخواست یعنی دیگران حق دارند در مقابل آن به ما جواب منفی بدهند.

💢چگونگی تعیین حد و مرز

همان گونه که بعضی ها بی حد و مرز و افراط گونه بخشنده اند و از خود مایه می گذارند، بعضی دیگرهمیشه دریافت کننده بوده اند که هیچ کدام سالم نیست. حد و مرزها یکسان نیستند و بر مبنای چگونگی احساسات ما و درست و غلط بودن آنها تغییر می کنند.

به احساسات خود در وادی بخشیدن و دریافت کردن واقف شوید.اگر هنوز مطمئن نیستید، کمی تأمل کنید تا مسئله برایتان روشن شود.

💢در بخشیدن شفاف و صادق باشیم

بدون شرط و شروط از خودتان مایه بگذارید. اگر ما برای این کار شرط و شروطی داریم، باید آنها را به وضوح توضیح دهیم در غیر این صورت سلطه جویی و سوء استفاده محسوب می شود.

اگر متقابلاً چیزی از خداوند یا آن فرد انتظار داشته باشیم، ممکناست احساس قربانی بودن به ما دست دهد، مگر فرد مقابل، آگاه و با شرایط ما موافق باشد.

💢شاید لازم است ((نه)) بگوییم

اگر تمایل نداریم از خود مایه بگذاریم،شاید صلاح ما در این است اینکه بفهمیم باید برای چه کَسی، چه موقع و به چه میزان خود را وقف کنیم، به همان اندازه حائز اهمیت است که بدانیم چه موقع نباید از خود مایه بگذاریم.

ایثار ما می تواند لمس دستان دیگران از جانب خداوند باشد یا جلوگیری آنان از آموختن مطلبی.از خود مایه نگذارید مگر به آن مسیر هدایت شوید و آمادگی قبول مسئولیت تصمیمات خود را داشته باشید.

💢چگونه بی ریا بخشش کنیم؟

از بذل توجه نترسید، گاهی وقتی چیز زیادی برای بخشیدن نداریم، راحت تر می توانیم از خودمان مایه بگذاریم.

هر چه بیشتر داشته باشیم،دخسیس تر می شویم. شاید از احتمال سوء استفاده وحشت داریم، گاهی افراد می خواهند از ما سوء استفاده کنند. شاید هم از نظر مالی در شرایط خوبی نباشیم، بودجه ی ما هر چه باشد، ((نیروی برتر)) از ما مراقبت می کند.

بی ریا بذل کردن به تمرین نیاز دارد و گاهی ممکن است مرتکباشتباه شویم، اگر مسئولیت بذل و بخشش خود را به عهده بگیریماحساس قربانی بودن نمی کنیم.

💢چه چیزهایی فراتر از مادیات هستند؟

چیزهایی در زندگی وجود دارد که تبادل آن به مراتب مهم تر و ارزشمندتر از داد و ستد مادیات است ازجمله وقت، مهارت ها، شفقت، تشویق و گوش سپردن.گاهی پول دادن آسان تر از اهدای وجود خودمان است اما اهدای خودمان مهم تر است و ما را قرین رحمت می سازد.

💢از مرز عبور نکنید

هدف ما بذل و بخشش خالصانه است. اگر از روی پاکدلی و خلوص از خودمان مایه نگذاریم وارد محدوده ی هم وابستگی می شویم.در این صورت لازم است یک قدم به عقب برداریم.اما هرگز فراموش نکنید اگر می خواهید انسانی سلامت و دوست داشتنی باشید، باید از خودتان هم مایه بگذارید.

تا زمانی که ما نتوانیم به سهولت بله و نه بگوییم در محدوده هم وابستگی به سر می بریم. بخشش و دریافت دایره ی عشق را کامل می کند.

💢تمرین جهت بخشش و دریافت

به بذل کردن و دریافت کردن خود واقف باشید. به مدت یک ماه بخشش ها و دریافت های خود را ثبت کنید. بنویسید که به چه میزان و برای چه کسی از خود مایه می گذارید و چه احساساتی، آن را برمی انگیزد و بعد از آن چه احساسی دارید.

زمان و نوع دریافت و احساس خود را در آن باره ثبت کنید.آیا معتقدید وقتی چیزی دریافت می کنید باید بلافاصله آن را جبران کنید؟ آیا می ترسید از خود مایه بگذارید؟ آیا در این کار افراط می کنید؟ آیا برای اعمال نفوذ از خود مایه می گذارید؟ آیا می توانید نیازهای خود را درخواست کنید؟ آگاهی اولین قدم برای پذیرش ، آرامش و تغییر است.

نتیجه:

بخشش عملی است که باید به نگرشی دائم در زندگی تبدیل شود و لازمه ی ثبت این نگرش در زندگی، پذیرش آگاهی هایی در رابطه با بخشش و دریافت است.

اینکه آگاه شویم چه موقع ((نه)) بگوییم، چه موقع ((بله)) بگوییم، چه اندازه از خود مایه بگذاریم، چگونه از بخشیدن و دهندگی نترسیم و حتی دریابیم که تفاوت دهندگی، بخشش با هم وابستگی چیست و در کل این آگاهی ها به ما یاری می رسانند تا در بخشش، دریافت و دهندگی تعادل ایجاد کنیم.