تغییر تله ی وابستگی

من می پذیرم که در تله ی وابستگی افتاده ام و فرد وابسته ای هستم، از این وضعیت خسته شده ام و به دنبال تغییر و رهایی از تله ی وابستگی هستم.

باید چه کار کنم؟؟؟

در این مقاله قصد داریم به راهکارهایی جهت تغییر تله ی وابستگی بپردازیم.

مراحل تغییر تله ی زندگی  وابستگی:

1. ریشه های تحولی وابستگی در دوران کودکی تان را درک کنید. بی کفایتی و وابستگی کودک درون را تجربه کنید.
2. موقعیت ها، وظایف، مسئولیت ها و تصمیم هایی را بنویسید که در زندگی روزمره برای شما چالش آفرین هستند و برای انجام این وظایف، ورود به موقعیت ها و پذیرش مسئولیت ها و اتخاذ تصمیم ها به کمک یا نظر دیگران، وابسته هستید.
3. چالش ها، تغییرات یا دل نگرانی هایی را بنویسید که به دلیل ترس، از آنها اجتناب می کنید.
4. به گونه ای نظام مند خودتان را مجبور کنید که وظایف روزمره را بدون کمک دیگران انجام بدهید و تصمیم ها را بدون کمک طلبی اتخاذ کنید. چالش هایی را که از آنها اجتناب می کنید، بر عهده بگیرید. در ابتدا از وظایف و تکالیف آسان و راحت شروع کنید.
5. زمانی که در انجام و برعهده گرفتن مسئولیت ها موفق شدید به خودتان امتیاز بدهید.

پاداش دهی به خود را دست کم نگیرید. اگر در انجام مسئولیت ها شکست خوردید، کارها را رها نکنید و مایوس نشوید. دست از طلب برندارید تا به هدف خود برسید.

6. روابط گذشته ی خود را بررسی کنید و الگوهای وابستگی تکراری را مشخص سازید. علائم گرفتار شدن در تله ی زندگی را بنویسید تا به دام آنها نیفتید.
7. از ارتباط با نامزد قوی، مستقل و سخت حمایتگر، خودداری کنید ولو اینکه این فرد در شما کشش و جذابیت زیادی ایجاد کند.
8. اگر نامزد یا شریک عاطفی شما بر اساس اصل مساوات و احترام متقابل با شما رفتار می کند و به شما فرصت مسئولیت پذیری و نظردهی می دهد، این فرصت ها را از دست ندهید.
9. اگر همسر یا رئیس یا همکارتان به شما کمک لازم را نمی کنند، زبان به شکایت باز نکنید. اصرار نورزید که از جانب این افراد راهنمایی بگیرید یا توقع نداشته باشید خیال شما را جمع کنند.
10. در حوزه ی شغلی به تدریج چالش ها یا مسئولیت های جدیدی بپذیرید و به تدریج آنها را انجام دهید.
11. اگر شما در زمره ی افراد مستقل نما هستید، از نیازتان برای کمک خواهی آگاه باشید. از دیگران کمک بگیرید. مسئولیت های فراتر از توان را نپذیرید. از اضطراب خود به عنوان علامت استفاده کنید تا بدانید که چه قدر باید مسئولیت بر عهده بگیرید.

1-ریشه های تحولی وابستگی در دوران کودکی تان را درک کنید. بی کفایتی و وابستگی کودک درون را تجربه کنید.

شما باید در ابتدا پی ببرید که کجا و چگونه و چه کسانی باعث شکل گیری این تله ی زندگی در شما شده اند. آیا مادرتان به دلیل ترس ها و نگرانی هایش اجازه نمی داده است شما کارهایتان را خودتان انجام دهید؟

یا پدرتان وقتی شما کارها را بدون اجازه ی او انجام می دادید شما را به باد انتقاد و سرزنش می گرفت؟ شاید شما کوچک ترین عضو خانواده بوده اید و در پرتو حمایت دیگر اعضای خانواده، لوس بار آمده اید؟ و…..

از تمرین تصویرسازی ذهنی برای بررسی خاطرات دوره ی کودکی تان استفاده کنید. به خاطر داشته باشید بهترین فرصت برای انجام تصویرسازی ذهنی، زمانی است که احساس کردید در زندگی فعلی تان سخت درگیر تله ی زندگی وابسته شده اید. مکان آرامی را پیدا کنید تا بتوانید احساس های خودتان را بهتر تجربه کنید.

2-موقعیت ها، وظایف، مسئولیت ها و تصمیم هایی را بنویسید که در زندگی روزمره برای شما چالش آفرین هستند و برای انجام این وظایف، ورود به موقعیت ها، پذیرش مسئولیت ها و اتخاذ تصمیم ها به کمک یا نظر دیگران وابسته هستید.

میزان وابستگی خود را مشخص کنید. این کار به شما کمک می کند تا دیدی واقع بینانه تر نسبت به خودتان و وضعیت زندگی تان پیدا کنید.

فهرستی از روش هایی که به دیگران وابسته بودید را تهیه کنید. این فهرست همان چیزی است که شما باید بدون کمک افراطی دیگران از پس انجام آنها برآیید. اینها وظایف زندگی شما هستند که تقریباً هر فردی می تواند آنها را انجام دهد.

لیست روش های وابسته شدن:

• برایم شغل پیدا کرده اند.
• برایم اتومبیل خریده اند.
• لباس هایم را می شویند و اتو می کشند.
• برایم برنامه ریزی مالی می کنند.
• برای مسافرت های من برنامه ریزی می کنند.
• برای گذراندن اوقات فراغتم برنامه ریزی می کنند.
• برایم خانه ای فراهم ساخته اند.

و…

3-چالش ها، تغییرات و یا دل نگرانی هایی را بنویسید که به دلیل ترس از آنها اجتناب می کنید.

مسئولیت ها و چالش هایی را بنویسید که از آنها فرار می کنید. بعضی از این چالش ها نسبتاً آسان و برخی دیگر، سخت و دشوار هستند.

برای تهیه ی این فهرست به همه ی حوزه های زندگی تان نظری بیندازید. فهرست چالش گریزی های شما باید به غیر از مسائل شغلی، سایر حوزه های زندگی را در برگیرد.

مثال هایی از این چالش  ها؛

• سوار مترو شدن.
• به تنهایی خرید کردن.
• تنها ماندن در خانه
• راننندگی کردن
• صحبت با شریک عاطفی برای رفع مشکل

و….

4-به گونه ای نظام مند  خودتان را مجبور کنید که وظایف روزمره را بدون کمک دیگران انجام بدهید و تصمیم ها را بدون کمک طلبی اتخاذ کنید. چالش هایی را که از آنها اجتناب می کنید، بر عهده بگیرید. در ابتدا از وظایف و تکالیف آسان و راحت شروع کنید.

می توانید بر اساس مورد دوم و سوم یعنی از روش های وابستگی و مسئولیت گریزی ها استفاده کنید و برای هر کدام از کارها ، درجه ی وابستگی خود را اندازه بگیرید و طبق میزان وابستگی و  آسان بودن آنها شروع کنید.

5-زمانی که در انجام و بر عهده گرفتن مسئولیت ها موفق شدید به خودتان امتیاز بدهید. پاداش دهی به خود را دست کم نگیرید. اگر در انجام مسئولیت ها شکست خوردید، کارها را رها نکنید و مایوس نشوید. دست از طلب برندارید تا به هدف خود برسید.

ممکن است اعتقادی به پاداش دادن به خودتان نداشته باشید. فراموش نکنید که پاداش دهی به خود در انگیزه افزایی و احترام به خویشتن، اهمیت بسزایی دارد. شما دست به کاری زده اید که شاید سال های سال از ان ابا داشته اید و این کار را با کوشش و عادت به انجام رسانده اید. پس شما لایق این هستید که به خودتان به خاطر این کار پاداش بدهید.

درباره ی میزان توانمندی و قابلیت خود برای انجام یک مورد از فهرست هایی که تکمیل کرده اید، اندکی واقع بینانه تر قضاوت کنید. از موفقیت ها و شکست های خود تجربه کسب کنید. موفقیت ها و شکست ها را معیار قضاوت قرار ندهید. خودتان را با افراد سالم مقایسه نکنید.

اگر ذهن شما پس از انجام موفقیت آمیز یک مورد، دست به تحقیر شما زد، سعی کنید با پاداش دهی به خود، پادزهری در برابر افکار خودتحقیرگرانه ایجاد کنید. یادتان باشد که ریشه ی این خودتحقیرگری به والدین منتقد و عیب جوی شما برمی گردد.

با پاداش دهی به خود و مهرورزی نسبت به خودتان به تدریج عزت نفس پیدا می کنید. اگر در راه رسیدن به هدفی مرتکب اشتباهی شدید، اشکالی ندارد. با پاداش دهی به خود به توانمندی بیشتر می رسید.

6-روابط گذشته ی خود را بررسی کنید و الگوهای وابستگی تکراری را مشخص سازید. علائم گرفتار شدن در تله ی زندگی را بنویسید تا به دام آنها نیفتید.

تمام روابط خود با دوستان، والدین، معلمان، همسر، فرزندان را بررسی کنید. هدف از این کار این است که علائم وابستگی را بهتر بشناسید تا بتوانید در همین روابط تغییری ایجاد کنید و اینکه بتوانید در آینده در دام چنین روابطی گرفتار نشوید.

وقتی علائم را پیدا می کنید به این سوال ها جواب دهید؛ به چه دلیل به آن فرد وابسته شدید؟، طرف مقابل چگونه به وابستگی بیشتر شما دامن می زد؟، خودتان چگونه این وابستگی را تشویق می کردید؟.

پس از این کار می توانید در راه اصلاح و تغییر این الگوهای رفتاری مشکل آفرین، گام بردارید.

7-از ارتباط با  نامزد قوی، مستقل و سخت حمایت گر، خودداری کنید  ولو اینکه این فرد در شما کشش و جذابیت زیادی ایجاد کند.

کاملاً واقفیم که این کار بسیار سخت و طاقت سوز است. تله ی زندگی وابستگی باعث می شود که چنین افرادی از نظر شما عالی و خوب باشند و  آنها را برای زندگی مشترک انتخاب کنید. بنابراین اندکی تامل کنید و پس از درک ریشه های این جذابیت در تصمیم خود تجدید نظر نمایید.

به خاطر داشته باشید که شما جذب کسی می شوید که قوی، حمایت گر و سلطه گر است. شما احتمالاً در معیارهای انتخاب همسر به دنبال کسی هستید که اعتماد به نفس زیادی داشته باشد و از قدرت تصمیم گیری عالی برخوردار باشد. اما به احتمال زیاد این گونه افراد شما را به سمت نقش وابسته سوق می دهند.

8-اگر نامزد یا شریک عاطفی شما بر اساس اصل مساوات و احترام متقابل با شما رفتار می کند و به شما فرصت مسئولیت پذیری و نظردهی می دهد، این فرصت را از دست ندهید.

ممکن است این افراد خیلی از نظر شما جذاب نباشند یا اینکه در طی گذشت زمان، میل خود را به ارتباط با چنین فردی از دست بدهید یا رغبت شما برای ادامه ی رابطه کم شود. در برابر وسوسه پایان بخشی به رابطه، ایستادگی کنید.

اگر چنین ارتباطی دارید ارزش آن را دارد که رابطه را علی رغم میل به پایان بخشیدن به آن، ادامه دهید. پس از انکه توانستید کشش های اولیه خود برای ختم رابطه را مهار کنید، آنگاه عزت نفس بیشتری برای ادامه ی این رابطه سالم پیدا می کنید.

اگر نامزدتان دوست دارد شما روی پای خودتان بایستید سعی کنید از این فرصت نهایت استفاده را بکنید تا بتوانید تله ی زندگی وابستگی را از سر راه خودتان بردارید. شما در رابطه با چنین فردی دوست دارید بلافاصله به بهانه های مختلف رابطه را قطع کنید اما نسبت به این قطع رابطه ، خودداری کنید.

9-اگر همسر یا رییس یا همکارتان به شما کمک لازم را نمی کند زبان به شکایت باز نکنید.اصرار نورزید که از جانب این افراد راهنمایی بگیرید یا توقع نداشته باشید که خیال شما را جمع کنند.

دست زدن به این راهکار برای افراد وابسته ی مستحق بسیار موثر است. شما بهتر است قبول کنید که دیگران مسئول مراقبت از شما نیستند. دیگران از شما انتظار معقولی دارند که خودتان مراقب اوضاع و احوال تان باشید.

بنابراین ممکن است به محض اینکه با مشکل رو به رو شوید تمایل پیدا کنید از کسی کمک بخواهید و احتمالاً شانه از زیر بار حل مشکل خالی می کنید. قصد ما این است که شما مسئولیت پذیر باشید و بتوانید برای مشکلات، چاره اندیشی کنید.

اگر  اندکی به خودتان سخت بگیرید و راحت طلبی و آسایش خواهی را کنار بگذارید  مطمئناً می توانید به بهترین نحو مشکلات را حل کنید. اگر پس از سعی و کوشش نتوانسته اید مشکل را حل کنید آنگاه از دیگران کمک بگیرید.

10-در حوزه ی شغلی به تدریج چالش ها یا مسئولیت های جدیدی را بپذیرید و به تدریج آنها را انجام دهید.

سعی کنید در برنامه ای منظم و اصولی، مهارت های شغلی خودتان را افزایش دهید. سنگ بزرگ برداشتن، نشانه ی نزدن است. سعی نکنید یک باره مسئولیت های زیادی را بر عهده بگیرید. مهم این است که ثابت قدم باشید و دست از تلاش منظم و تدریجی برندارید.

از رویکرد تدریجی برای غلبه بر ترس های خود استفاده کنید. ابتدا مسئولیت گریزی ها و چالش پرهیزی های خودتان را بنویسید. سپس این موارد را بر اساس درجه دشواری مرتب کنید. آنگاه از موردی که میزان دشواری کمتری دارد، کار را شروع کنید.

عجله نکنید. وسوسه نشوید که بلافاصله مراحل را طی کنید. روی یک مورد تمرکز کنید و این قدر آن را تکرار کنید تا کاملاً بر آن مسلط شوید. سپس به مواردی بپردازید که مشکل سازتر هستند.

اگر در حین غلبه بر یکی از چالش ها متوجه شدید که در همین سطح دشواری، موارد دیگری نیز به فهرست شما اضافه شدند، تعجب نکنید. سعی کنید موارد جدید را هم طبق همان روش در پیش بگیرید.

11- اگر در زمره ی افراد مستقل نما هستید، از نیازتان برای کمک خواهی آگاه باشید. از دیگران کمک بگیرید. مسئولیت های فراتر از توان را نپذیرید. از اضطراب خود به عنوان علامت استفاده کنید تا بدانید که چقدر باید مسئولیت بر عهده بگیرید.

اگر در زندگی شما کسی هست که می توانید به او اعتماد کنید، مطمئن باشید که ارزش آن را دارد که از او کمک بخواهید. در انتخاب همسر دقت کنید. افراد دست و پاچلفتی را به عنوان همسر انتخاب نکنید چون تله ی زندگی وابستگی و شیوه ی مستقل نمایی شما را تقویت می کنند. در انتخاب دوست نیز دقت کنید. کسانی را به عنوان دوست بپذیرید که اگر نیاز به کمک آنها پیدا کرده اید از کمک ورزی دریغ نکنند.

یکی دیگر از روش های موثر و راهگشا برای رهایی از مستقل نمایی این است که به کنترل پذیری مسئولیت های خود دقت کنید. بایستی در مسئولیت پذیری دقیق تر عمل کنید. سعی نکنید زیر بار مسئولیت های زیاد بروید.

از اضطراب به عنوان علامت پذیرش مسئولیت ها استفاده کنید. اگر اضطراب شما زیاد است پس به احتمال زیاد در پذیرش مسئولیت ها راه افراط را پیموده اید.

نتیجه:

رهایی از تله ی زندگی وابستگی مثل سفر از دوران کودکی به روزگار بزرگسالی است. باید بر ترس های خود غلبه کنید و الگوهای اجتنابی خود را وارد مرحله ی سنت شکنی کنید تا از این رهگذر به عملکرد مستقل و تسلط لازم، دست یابید. اول خودتان یاد بگیرید از خودتان مراقبت کنید و به طور سالم از دیگران هم کمک بگیرید.

بایستی به تدریج این باور در ذهن شما شکل بگیرد که می توانید کارهای روزمره ی  زندگی تان را بدون کمک دیگران سر و سامان بدهید.

به احتمال زیاد انجام هر کدام از این راهکارها برای فردی که وابسته است سخت است اما امکان پذیر و شدنی است.

اگر این راهکارها را در زندگی خود به کار گیرید، می توانید درصدد تغییر برآیید و در نهایت زندگی سالم تری را تجربه خواهید کرد.