تغییر تله رهاشدگی

تغییر تله رهاشدگی

زمانی که در رابطه هایم مدام رهاشدگی را تجربه می کردم به اجبار و از روی ناچاری به مشاور مراجعه کردم و او مرا با موضوع تله به خصوص تله ی رهاشدگی آشنا کرد و نسبت به این تله یا طرحواره آگاهی پیدا کردم اما بعد از شناخت آن می خواستم بدانم، خب الان چه کار کنم و چگونه این تله ، الگو و باورها را تغییر دهم.

در این مقاله قصد داریم به موضوع تغییر تله ی رهاشدگی بپردازیم.

موارد تغییر تله ی رهاشدگی:

1. رهاشدگی دوران کودکی تان را درک کنید.
2. احساس های مربوط به رهاشدگی را بازنگری کنید و حساسیت های خود را به از دست دادن افراد نزدیک، ترس از تنهایی و نیاز به آویزان شدن و وابستگی بیمارگونه را بشناسید.
3. روابط گذشته را بررسی کنید تا الگوهای منجر به عود و بازگشت تله ی زندگی را بشناسید و فهرستی از خطاهای فکری و رفتاری ناشی از رهاشدگی را تهیه کنید.
4. از رابطه با افراد بی ثبات، بی تعهد و تنوع طلب اجتناب کنید، ولو اینکه این افراد برای شما جذابیت و کشش زیادی داشته باشند.
5. وقتی که نامزدی پیدا می کنید که متعهد و باثبات است به او اعتماد کنید. باور کنید که او برای همیشه در کنار شما می ماند و شما را ترک نمی کند.
6. حسادت نکنید، به همسرتان آویزان نشوید و به جدایی های معمول زندگی، واکنش افراطی نشان ندهید.

رهاشدگی دوران کودکی تان را درک کنید؛

ابتدا بایستی به این مسئله توجه کنید که شما چقدر زمینه ی بیولوژیکی برای شکل گیری این تله ی زندگی را دارید. آیا همیشه فردی هیجانی و عاطفی بوده اید؟ آیا در دوران کودکی برای شما سخت بود که از مراقبان خود دور شوید؟ آیا برای شما رفتن به مدرسه یا به خانه ی دوستان، بدون همراهی والدین، کار سختی بود؟

آیا در هنگام جدایی موقت از والدین شدیداً آشفته و ناراحت می شدید؟ آیا وقتی با مادرتان به مکان های جدید می رفتید، در مقایسه با سایر بچه های هم سن و سال، بیشتر به مادرتان می چسبیدید؟ آیا هنوز  هم برای کنار آمدن با احساس های شدید خود با مشکل دست به گریبان هستید؟

اگر پاسخ شما به بسیاری از این سوال ها مثبت است شاید دارودرمانی به همراه انجام راهکارها بتواند به شما کمک کند. اگر با روان پزشک صاحب صلاحیتی آشنا هستید، حتماً به او مراجعه کنید یا اینکه از درمانگر خود بخواهید روان پزشکی به شما معرفی کند تا بتواند نیاز شما به دارو را از نظر تخصصی ارزیابی کند.

در هر صورت، خواه زمینه ی بیولوژیکی داشته باشید یا فاقد چنین زمینه ای باشید، درک نقش شرایط دوران کودکی در شکل گیری تله ی زندگی تان از اهمیت زیادی برخوردار است.

زمانی که آرام هستید اجازه بدهید تصاویر و خاطرات دوران کودکی تان در ذهن شما پر و بال پیدا کنند. اجازه بدهید تصاویر ذهنی به تدریج در ذهن شما پدیدار شوند.  اصلاً به خودتان سخت نگیرید که چه تصویری به ذهن شما خطور کند. فقط تنها کاری که بایست انجام بدهید این است که به ذهن تان این اجازه را بدهید که از گذشته ی زندگی تان، خاطره بیابد.

بهترین زمان برای انجام این کار، زمانی است که در زندگی فعلی خود احساس رهاشدگی بر شما مسلط شده است. زمانی که در زندگی فعلی احساس رهاشدگی می کنید، چشم های خودتان را ببندید و به ذهنتان مجال بدهید تا خاطره ای را بیابد که همین احساس را در گذشته در شما پدید آورده است.

از طریق تصویرسازی ذهنی بین زمان حال و زمان گذشته، رابطه برقرار کنید. سعی کنید به یاد بیاورید که اولین بار احساس های مربوط به رهاشدگی را چگونه و کجا تجربه کردید.

• احساس های مربوط به رهاشدگی را بازنگری کنید و حساسیت های خود را به از دست دادن افراد نزدیک، ترس از تنهایی و نیاز به آویزان شدن و وابستگی بیمارگونه بشناسید؛

زمانی که در زندگی فعلی احساس های مربوط به رهاشدگی به سراغتان می آیند از وجود آنها آگاه شوید. وقتی که تله ی زندگی رهاشدگی فعال شد، آن را بشناسید. این توانایی را در خودتان تقویت کنید.

شاید در زندگی فعلی تان کمبودهایی را تجربه می کنید که تله ی زندگی رهاشدگی فعال می شود: ممکن است والدینی داشته باشید که بایستی از آنها مراقبت کنید، همسرتان شما را تنها گذاشته است، رابطه ای را از دست داده اید، با فردی رابطه دارید که بی ثبات است و شما را همیشه مسخره می کند یا ممکن است در دام رابطه ای افتاده اید که می دانید آخر و عاقبتی ندارد، اما راه برگشت نیز ندارید. دقت کنید ببینید که

 می توانید ردپای چرخه ی رهاشدگی را در  زندگی تان بشناسید.

به خودتان اجازه بدهید که چرخه ی این احساس ها را درک کنید. از چرخه ی احساس ها آگاه شوید.

بایستی قدرت تحمل تنهایی را در خودتان  افزایش دهید. هر چند در ابتدا این کار  سخت و طاقت فرسا است، اما دندان روی جگر بگذارید و سعی کنید این کار را انجام بدهید.

اگر تاب تحمل تنهایی را ندارید، ابتدا از زمان های کوتاه شروع کنید. وقت اندکی را به تنهایی سپری کنید و سپس این مدت زمان را افزایش دهید. برای لذت طلبی خود در این زمان به تنهایی کاری انجام دهید. به تدریج ترس ها از زندگی شما رخت بر خواهند بست. اگر در ادامه ی این کار، اصرار و پشتکار داشته باشید انگاه به تدریج ترس های شما برطرف می شوند.

• روابط عاطفی گذشته ی خود را بررسی کنید تا الگوهای منجر به عود و بازگشت تله ی زندگی را بشناسید؛

فهرستی از روابط عاطفی خود تهیه کنید. در هر کدام از این روابط چه خطاهایی از شما سر زد؟ آیا از طرف مقابل خیلی حمایت می کردید؟ آیا تمام هزینه های عاطفی و مالی رابطه را شما می پرداختید؟

آیا طرف مقابل، آدم پیش بینی پذیری بود؟ آیا از همان ابتدای رابطه نفوس بد می زدید که دست شما را توی پوست گردو می گذارد و آخرش هم همین گونه می شد؟ در رابطه ی شما چه الگویی حاکم بود؟ چه مشکلاتی باعث شد که رابطه ی شما ختم به خیر نشود؟

• از رابطه با افراد بی ثبات، بی تعهد و تنوع طلب اجتناب کنید ولو اینکه این افراد برای شما جذابیت و کشش زیادی داشته باشند؛

سعی کنید با افرادی رابطه برقرار کنید که باثبات باشند. با افرادی که زندگی با  آنها به دلیل بی ثباتی شان مثل سوار شدن در قطار هوایی شهر بازی است، رابطه برقرار نکنید. حتی اگر این افراد برای شما جذابیت و کشش خاصی ایجاد می کنند.

منظورمان این نیست که با این افراد قطع رابطه کنید و به دنبال افراد غیرجذاب باشید، بلکه منظورمان این است که جذابیت و کشش جنسی زیاد، ممکن است هشداری باشد مبنی بر فعال شدن تله ی زندگی رهاشدگی. اگر چنین واقعه ای رخ بدهد، ارتباط شما عواقب خوبی در پی نخواهد داشت و بایستی درباره ی ادامه دادن این رابطه فکر کنید.

• وقتی که نامزدی پیدا می کنید که متعهد و باثبات است به او اعتماد کنید. باور کنید که او برای همیشه در کنار شما می ماند و شما را ترک نمی کند؛

بعد از اینکه بارها و بارها تجربه سخت رهاشدگی را پشت سر گذاشته اید حال سخت است که به دیگران اعتماد کنید. اما تنها راه خارج شدن از قطار هواپیما این است که عشق های باثبات و کمتر شورانگیز را به عشق های بی ثبات و کاملاً عاطفی ترجیح دهید.

• حسادت نکنید، به همسرتان آویزان نشوید و به جدایی های معمول زندگی واکنش افراطی نشان ندهید؛

اگر با فردی رابطه ای سالم و باثبات دارید، بایستی یاد بگیرید تمایل تان به واکنش های افراطی خود را در قبال بی اعتنایی هیجانی طرف مقابل، کنترل کنید. بهترین روش، آموختن خویشتن داری است.

ریشه ها و دلیل این واکنش های افراطی را در این تله ی رهاشدگی دریابید. احساس ها و عواطفی را که در اثر این واکنش ها تجربه می کنید، عمیقاً درک کنید. یاد بگیرید تنهایی را تحمل کنید و از زندگی لذت ببرید.

این مطالب را روی یک کارت یا کاغذ برای خود بنویسید. هر گاه تله ی زندگی رهاشدگی فعال شد با مطالعه ی کارت آموزشی  به تدریج دامنه ی اثرگذاری تله ی زندگی را محدود کنید.

اگر تله ی زندگی رهاشدگی عمیقاً در ذهن شما جای گرفته باشد و نمی توانید با دیگران رابطه ای سالم و باثبات شکل دهید، به فرآیند درمان امیدوار باشید تا از رهگذر رابطه ی درمانی سالم بتوانید به تدریج در زندگی خود  روابط سالم و باثباتی شکل بدهید.

نتیجه:

از آنجایی که تله ی رهاشدگی معمولاً از دوران کودکی شکل می گیرد پس تغییر آن  به دلیل اینکه الگوهای طولانی مدتی هستند، سخت است و نیاز به تمرین مداوم یا جلسه های درمانی و کوچینگ  دارد اما با وجود تمام سختی های مسیر، تغییر امکان پذیر و شدنی است فقط نیاز است بعد از شناسایی این الگو در خود، استمرار و مداومت داشته باشیم و موارد تغییر و راهکارها را انجام دهیم.