تعهد و رابطه عاطفی

تعهد و رابطه عاطفی

تعهد و رابطه عاطفی:

یکی از مسائلی که در رابطه ی عاطفی معمولاً مورد بحث بوده و هست، مسئله ی ((تعهد)) است.
اکثرا این اعتراض و پرسش ها را می شنویم: که چرا شریک عاطفی ام از تعهد دادن می ترسد؟ یا چرا همچنان که رابطه جدی می شود، خودمان از تعهد دادن فرار می کنیم؟، چرا یک رابطه ی عاطفی سالم، تعهد می خواهد؟ و….
در این مقاله قصد داریم به موضوع تعهد در رابطه ی عاطفی بپردازیم.

سرفصل ها:

   

فواید تعهد در رابطه ی عاطفی چیست؟

فواید تعهد در رابطه ی عاطفی عبارتند از؛

تعهد به رابطه ی شما هدفمندی می بخشد:

یک رابطه ی بدون تعهد همچون قایقی بدون سکان در اقیانوس است. چنین قایقی هیچ گونه اختیاری از خود ندارد که جهت و هدف خاصی را دنبال کند و در معرض هر جریان آب، اعم از موافق یا مخالف و وزش هر بادی خواهد بود. تعهد به رابطه ی شما جهت و سمت می دهد. به علاوه به آن این امکان را می دهد که ((پیش)) برود، عوض آنکه بدون هدف بر گرد خود بچرخد.

 

تعهد موجب می شود در رابطه از خود مایه بگذارید:

تفاوت یک رابطه ی بدون تعهد و یک رابطه ی باتعهد، همچون تفاوت میان اجاره کردن یک خانه و خریدن یک خانه است. بیشتر مردم توجه کمتری به آپارتمان یا خانه ای دارند که مال خودشان نیست. به مجرد اینکه اولین خانه تان را خریداری می کنید، همه چیز تغییر خواهد کرد. ناگهان چشمتان هر لکه و خرابی را بر روی دیوار می بیند.

وقتی که تمام و کمال به کسی که به او علاقه مندید، متعهد می شوید، رفتار متفاوتی را پیشه خواهید کرد؛ چرا که حال قسمت بیشتری از وجودتان را در آن سرمایه گذاری کرده اید. این حالت به رابطه ی شما اجازه رشد می دهد تا در جهاتی شکوفا شود که هرگز بدون تعهد امکان نداشت.

هنگامی که به رابطه ای متعهد می شوید،  توجه و انرژی خود را به طرز عمیق تری در آن سرمایه گذاری می کنید، زیرا حال دیگر نسبت به این رابطه احساس مالکیت دارید منظور از احساس مالکیت، مالک شدن و صاحب شدن بیمارگونه نیست در واقع شما اول به خود متعهد شدید.

تعهد موجب احساس امنیت روحی در شما می شود:

آیا می توانید تصور کنید آپارتمان، خانه و یا یک دفتر کار را بدون اجاره نامه اجاره کنید؟ هر لحظه صاحب خانه یا صاحب ملک این حق را دارد که شما را بیرون کند.

تصور کنید چه تنش و اضطرابی خواهید داشت وقتی بفهمید نامزدتان چندان به شما متعهد و پایبند نبوده است. روابطی که به عنوان مبنا و اساس خود فاقد هر گونه تعهد و پایبندی هستند، همواره چنین تنش های پنهانی را در خود خواهند داشت.

بدون تعهد، یک احساس ناامنی خواهید داشت که نگرانی و تشویشی ناخودآگاه را در شما تولید خواهد کرد. در اینجا منظور این نیست که چنانچه پس از چند هفته آشنایی با کسی تعهد خاصی دریافت نکردید، احساس ناامنی کنید. در اینجا مقصود روابطی است که در آن برای مدت قابل ملاحظه ای از لحاظ احساسی و ….

با کسی درگیر شده اید و هنوز تعهد خاصی دریافت نکرده اید تا چشم انداز روشنی از امیدها و نقشه های آن فرد نسبت به رابطه اش با شما دستگیرتان شده باشد، در واقع ماندن در رابطه با چنین فردی که مسئولیت پذیر نیست یعنی شما هم نسبت به خود مسئولیت و تعهد ندارید.

طبیعتا صرف تعهد، شما را به تمامی از ((رنج)) و یا ((از دست دادن)) محافظت نمی کند. همانگونه که یک اجاره نامه نمی تواند از اینکه شما را بیرون کنند، محافظت تان کند یا مانع فروش ساختمان توسط صاحب خانه شود. اما مسلماً انعکاسی است از نیت های شریک عاطفی تان و می تواند درجاتی از امنیت روحی را برایتان به همراه آورد تا بتوانید در رابطه احساس آرامش داشته باشید.

تعهد، تضمینی صد در صد برای یک رابطه سالم نیست اما ویزگی ای در فرد است که سلامت عقل و همچنین مسئولیت پذیری یک انسان سالم را نشان می دهد.

تعهد، آزادی می آورد:

سیاری از مردم تداعی معانی مثبتی با کلمه ی ((تعهد)) ندارند. به ویژه مردها در برابر تعهد دادن مقاومت می ورزند چرا که آن را معادل محرومیت و اسارت می گیرند.

معتقدم که تعهد تاثیری کاملاً متفاوت  خواهد گذاشت: بدین معنا که از هرز رفتن انرژی روحی شما در دیگر جهات جلوگیری می کند و به شما این امکان را می دهد که انرژی تان را تنها بر روی یک نفر متمرکز کنید.

آزاد هستید تا به طور سالم برای رابطه تان، سرمایه گذاری روانی کنید. عشق بورزید، آن هم تمام و کمال و بی هیچ محدودیتی، تعهد موجب می شود خود را رها کنید و تسلیم شوید، آن هم نه به معشوق تان، بلکه به خود ((عشق)). که این نیز به نوبه ی خود هنگامی تحقق می یابد که با فرد متناسب باشید.

تعهد به شخص مناسب شما را از لحاظ احساسی آزاد می کند. تعهد به شخصی نامناسب، شما را از لحاظ احساسی در بند خواهد کشید. زمانی هم می توانید انتخاب مناسب داشته باشید که خود شما هم در جهت یک انسان مناسب و متعادل پیش بروید در واقع هر ویژگی ای که در دیگران به خصوص شریک عاطفی تان خواستارید در ابتدا لازم است در خود به وجود آورید و آن را پرورش دهید.

چرا از تعهد دادن در رابطه می ترسیم؟

در یک رابطه ی عاطفی وقتی ترس از تعهد دادن داریم، مشکل ترس از تعهد نیست بلکه در اینجا با ترسی ناخودآگاه و پنهان سر و کار داریم. به تجربه دریافته ام که چهار نوع ترس کلی وجود دارد که ما را از تجربه احساس ((خوب))، به هنگام تعهد دادن باز می دارد.

چهار نوع ترس که ما را از تعهد دادن باز می دارند:

  • ترس از آینده

  • ترس از صدمه دیدن

  • ترس از انتخاب فرد نامناسب

  • ترس از اینکه سرانجام ازدواج تان شبیه ازدواج پدر و مادرتان شود.

  • ترس از آینده: از مردها و زن هایی که می ترسند به کسی قول ازدواج بدهند، بسیار شنیده می شود که از این موضع شکایت دارند: ((تعهد دادن)) را حرکتی غیرصادقانه می دانند.

مردی می گفت: (( چطور می توانم به کسی قول بدهم که تا ابد او را دوست خواهم داشت؟ چه اتفاقی خواهد افتاد، چنانچه ده سال بعد از هم جدا شویم یا مثلاً او به من خیانت کند و من او را ترک گویم؟ در این صورت قولم را زیر پا گذاشته ام!))

هنگامی که از هر ازدواج یکی به طلاق ختم می شود، کاملاً طبیعی است که به هنگام قول ازدواج دادن، احساسی عدم اطمینان داشته باشیم. ما در دنیایی غیرقابل پیش بینی و در بسیاری از اوقات ترسناک زندگی می کنیم. هیچ یک از ما نمی داند که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

وقتی به کسی تعهد واقعی می دهیم، تنها می تواند به این معنا باشد که متعهد می شویم در هر لحظه تمام و کمال با شریک عاطفی مان رابطه ی سالم برقرار کنیم و عشق بورزیم، تا وقتی که رابطه اجازه می دهد خود را نیز دوست داشته باشیم و برای خودمان نیز احترام قائل باشیم، نه به این معنا که تعیین کنیم عشق مان به چه مدت و یا تا ((کی)) ادامه خواهد یافت.

برای نمونه، ممکن است به کسی متعهد باشید و بعداً دریابید مایل نیست بر روی رابطه کار کند یا مشروب و مواد را ترک کند یا آزار و اذیت شما و بچه هایتان دست بردارد.

چنانچه بر تعهد خود پافشاری کنید، خود را در تنگنای دشواری قرار داده اید. به خود می گویید: ((قول داده ام که در این رابطه بمانم اما احساس بدبختی می کنم.)) از طرف دیگر چنانچه متعهد باشید تا هنگامی که به خودتان صدمه ای نزند، همچنان عشق بورزید، خواهید توانست در پی اینکه هر چه در توان داشتید برای نجات رابطه تان انجام دادید ولی مثمر ثمر واقع نشد، به رابطه تان پایان دهید چرا که به خودتان متعهد هستید. یادتان باشد تا به خود متعهد نباشید نمی توانید به دیگری هم تعهد دهید.

در اینجا توصیه این نیست که به مجرد اینکه با اندک ناملایماتی رو به رو شدید، تعهد خود را بشکنید. منظور این است که چنانچه شما یا شریک عاطفی تان، تنها برای آینده از دادن تعهدی جدی تر به یکدیگر می ترسید، شاید بهتر باشد تا ((تعهد)) را برای خودتان ((تعریفی دوباره)) کنید تا بتوانید در آینده با خودتان صادق باشید.

  • ترس از صدمه دیدن: بیشتر کسانی که یک بار طلاق گرفته اند و یا رابطه ای مهم و جدی را به هم زده اند، به نوعی دارای شخصیتی تعهدگریزند. زیرا معتقدند در گذشته این رابطه برایشان درد، رنج و تاسف به ارمغان آورده است. یکی از افرادی که به تازگی از یک رابطه صدمه دیده بود، می گفت: ((چرا باید پس از انچه بر سرم آمد، دوباره در طلب ((نبردی دیگر)) با شخص دیگر باشم؟))

این عاشق شدن یا تعهد دادن نیست که برایمان درد و رنج به ارمغان می آورد بلکه تعهد دادن به شخص نامناسب و به دلایل نادرست است که موجبات رنجش ما را فراهم می کند.

اجتناب از تعهد تنها به این دلیل که در گذشته صدمه دیده اید به همان میزان غیرضروری است که تصمیم بگیرید تنها به این دلیل که آخرین بار در یک رستوران بد مسموم شدید، دوباره هیچ وقت بیرون غذا نخورید.

کاری که باید بکنید این است که رستورانی را که می خواهید در آن غذا بخورید با دقت بیشتری انتخاب کنید. زمانی که انتخاب هوشمندانه تری می کنید، روابط منبع رشد شما خواهند بود نه مسبب دلشکستگی و رنجش خاطرتان. لازمه ی انتخاب هوشمندانه ی شما این است که بر روی رشد شخصی خود کار کنید.

از بسیاری از جهات آن عده از ما که بزرگ ترین اشتباهات را در عشق مرتکب شده ایم، به مراتب در وضعیت بهتری، برای انتخاب های بهتر قرار داریم. تنها اگر از گذشته مان درس بگیریم و بیاموزیم شریک عاطفی را انتخاب کنیم که با او به طور حقیقی تناسب داشته باشیم.

ما می دانیم که برای بی توجهی به مشکلات رابطه مان یا مطالبه نکردن خواسته ها و نیازهایمان باید چه بهایی بپردازیم. بنابراین اگر به دلیل گذشته تان احساس نقص و کمبود می کنید چرا نگرش و رفتار خود را تغییر ندهید و به خود عنوان کسی که برای ایجاد روابط موفق حتی واجد شرایط تر است نگاه نکنید.

 

  • ترس از انتخاب فرد نامناسب : چنانچه از تعهد ترسیده یا می ترسید، احتمالاً شما نیز این خیالبافی احمقانه را دارید که؛ مدتی است با کسی آشنا شده اید که خیلی دوستش دارید اما از این می ترسید که به او قول ازدواج بدهید.
    چرا که می ترسید شاید روزی شخص دیگری را ببینید که خیلی بهتر از او باشد و یا شما با او تناسب بیشتری داشته باشید. در ضمن اتخاذ هر گونه تصمیمی را نیز مدت هاست که به تعویق انداخته اید و سرانجام به این نتیجه می رسید که بدگمانی و کج خیالی تان احمقانه بوده است و موافقت می کنید که با او ازدواج کنید.

متاسفانه، هرگز چنین تضمینی را از هیچ کس در رابطه با انتخاب هایمان نمی گیریم. هنگامی که می خواهید به کسی برای همیشه ((تعهد)) بدهید، کمی شک و تردید کاملاً طبیعی است.

گر چه شک و تردید زیاد ممکن است که اخطاری باشد از طرف قلب و روح شما مبنی بر اینکه انتخاب تان درست نباشد. در نهایت این فقط زمان است که به شما خواهد گفت که انتخاب شما درست بوده یا نه. دست آخر هرگز چنین نیست  که تماماً به دست سرنوشت باشد. انتخاب به عهده ی شماست و می توانید شریک عاطفی ای را انتخاب کنید و متعهد شوید که تلاش خواهید کرد تا رابطه تان موفق باشد.

  • ترس از اینکه سرانجام ازدواج تان شبیه ازدواج پدر و مادرتان شود: روزی فردی می گفت: ((نمی خواهم با نامزدم ازدواج کنم. می دانید رابطه مان فوق العاده است. اوقات خیلی خوشی داریم. جاذبه ی بینمان نیز بسیار قوی است.
    قدر یکدیگر را می دانیم اما اگر ازدواج کنیم، مثل پدر و مادرم و هر کس دیگری که ازدواج کرده است، خواهیم شد:همیشه دعوا خواهیم کرد. زنم چاق خواهد شد. نه، من اجازه نخواهم داد که ازدواج، رابطه ی فوق العاده ای را که دارم خراب کند.))

قسمتی از مشکل این است که تعریف و تصویر ذهنی ما از ازدواج همان تعریف و تصویر ذهنی است که از والدین مان به ارث برده ایم و هرگز وقتی صرف نکرده ایم تا این تعریف و تصویر ذهنی خود را از ازدواج بازسازی کنیم.

((تعهد)) چه با ازدواج و چه بدون ازدواج به خودی خود لزوماً مجموعه ای از تجربیات و وقایع از پیش تعیین شده و مقدر را تولید نمی کند، بلکه این شمایید که آزادانه تجربیات و وقایع دلخواه خود را خلق می کنید و معنایی را که خودتان می خواهید به رابطه تان می دهید.

بسیار مهم است که هر زوجی کمی وقت صرف کنند و درباره ی این موضوع مذاکره کنند که می خواهند تعهد را برای خود دوباره چگونه تعریف کنند. صرف نظر از اینکه به تعهد دادن به یکدیگر می اندیشند یا اینکه قبلاً به یکدیگر متعهد شده اند.

به عبارتی ببینید که می خواهند تعهد برای آنها چه معنایی داشته باشد و درباره ی آن به توافق برسند. این آنها هستند که تعیین می کنند زندگی شان چگونه باشد. گاهی اوقات انجام دادن همین یک کار، بسیاری از ترس ها و نگرانی های ما را در قبال تعهد همیشگی دادن، از بین می برد و حتی ترس هایمان را به هیجان تبدیل می کند!!

 

آیا تشنه ی ((تعهد گرفتن)) در رابطه هستید؟

  • آیا با حسرت به مجله های ((عروس)) نگاه می کنید؟ آیا رویای روزی را در سر می پرورانید که شرایط خرید ده ها شماره از آن را دارید.
  • آیا در ذهن خودتان با هر مردی که به او علاقه مند شده اید ازدواج می کنید و بچه دار می شوید؟ آن هم طی چند دقیقه ی اول ملاقات تان با او؟
  • آیا از اینکه در فرمول های مخصوص استخدام، درخواست شغل و… در جلو کلمه ی ((مجرد)) ضربدر بزنید، می ترسید؟
  • آیا به طرز پنهانی از آن عده از دوستان تان که شوهرهای خوبی دارند، بیزارید؟
  • آیا کلمه ی ((مادر شوهر/زن)) شما را برانگیخته می کند؟

چنانچه به هر یک از سوالات فوق چه در حال و چه در گذشته پاسخ مثبت داده اید، بنابراین فوراً منظورم را از کلمه ی ((تشنه ی تعهد)) درک می کنید. بحث جنسیت گرایی نیست اما تجربه نشان داده است  که زن ها به دلایل اجتماعی کاملاً واضحی به مراتب بیشتر از مردان تشنه ی تعهد هستند، بیشتر به دنبال تعهد هستید تا اینکه به دنبال یک رابطه ی خوب باشید.

کسانی که تشنه ی تعهد هستند، معمولاً از تعهدهای ناپخته و زودهنگام سر در می آورند. یکی از اشتباهات بزرگی که در ابتدای روابط مرتکب می شویم، نیز همین است. چنین افرادی چنین مشتاق اند از کسی تعهدی به آنان داده شود که دیگر توجه چندانی به کیفیت رابطه شان نمی کنندو بارها این دسته از افراد در پی ازدواج چشمان شان را باز می کنند و خود را در رابطه ای که فاقد هر گونه تناسب و حتی تعهد  است می یابند.

ازدواج پیش از انکه شریک عاطفی تان را کاملاً شناخته باشید و رابطه ای مستحکم، با محبت و صمیمی را با او ایجاد کرده باشید، صرفاً کاری از روی ((بی مسئولیتی))  و ((بی تعهدی)) است و بسیار ((غیرمسئولانه تر)) از آن اینکه، تصمیم بگیرید فوراً بچه دار شوید. ممکن است تعهد بر زبانت باشد اما مهم این است که در عمل متعهد باشید.

تمام هیجان های دوران نامزدی، ازدواج، ماه عسل تان با این کار پایان خواهند یافت و در نهایت خود را با آنچه تمام این مدت زیر آن همه زرق و برق و فعالیت های مختلف پنهان کرده بودید، تنها خواهید دید: رابطه ای نسنجیده، نپخته و رشدنیافته.

به همین دلیل است که عوام معتقدند: ((اولین سال ازدواج مثل جهنم است. اما حقیقت این است که: اولین سال ازدواج و سال های بیشتری نیز از ازدواج جهنم خواهد بود اگر بدون آمادگی و با وجود خامی وناپختگی ازدواج کرده باشید.))

تنها هنگامی اولین سال ازدواج ((بهشت)) خواهد بود که پایه و اساسی محکم و برخاسته از اعتماد و احترام ساخته باشید.

 نتیجه:

چنان چه تشنه ی تعهد هستید، چیزهای بیشتری درباره ی خود و نیازهایتان بفهمید و از آنها آگاه شوید. وقت صرف کنید تا خود را از درون غنی سازید و کشف کنید که ((چه کسی)) هستید و به عنوان یک انسان، چه می توانید به دیگران اهدا کنید. کمتر خود و دیگران را تحت فشار قرار دهید و در عوض به این موضوع تمرکز کنید که چگونه رابطه ای مستحکم، سالم و با محبت را بیافرینید.

لازمه ی ساختن یک رابطه ی عاطفی سالم، در ابتدا تمرکز بر رشد درونی و شخصی خود است و در نهایت کسب آگاهی در مورد رابطه ی عاطفی است.

نکته ی قابل تاکید این است که لازم است به جای تشنه ی تعهد بودن، در خود تعهد ایجاد کنید و در ابتدا و اولویت، نسبت به خود متعهد شوید. شما در صورت تعهد و مسئولیت داشتن نسبت به خود اجازه نمی دهید فرد غیرمتعهد در کنارتان به عنوان شریک عاطفی قرار گیرد حتی اگر با فردی غیرمتعهد هم آشنا شوید با او ادامه نمی دهید.

60 Responses

  11. مصطفی غلامی

    تعهد در زندگی شخصی و حتی کاری از اهمیت بالایی برخوردار داره

  57. صديقه تياري

    مثل همیشه عالی
    امروز در اینستا دادگاهی رو دیدم که زن و شوهری با وجود دوتا بچه به هم تعهد ندلشتن و به هم خیانت میکردن و این ریشه در عدم تعهد داشتن دارد
    یکی از دلایلی که ما همراه با تعهد کتبی متعهد قلبی هم میشویم ریشه در دین و درس هایی که در بچگی از بزرگانمون گرفتیم دارد که البته من منشا بیشترش رو در دین میبینم

  59. jamil

    سلام بسیار پر محتوا و عالی بود و ای کاااش این تعهد ها واقعی بودن نه فقط در حد یک نوشته ی روی کاغذ

  60. شیرین شایان

    تعهد داشتن به خود باید در راس قراره بگیره
    تعهد به کلاممون، قول هامون، ارزشها، آرزوها و اهداف مون
    سپاس از مقاله های مفیدتون

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

جدید ترین مقالات