اولین قانون معنوی موفقیت

اولین قانون معنوی موفقیت

اولین قانون معنوی موفقیت:

یکی از باورهایی که در رابطه با موفقیت در ما انسان ها گنجانده شده این است که موفقیت یک سری عوامل بیرونی ست که در دوردست ها قرار دارد در صورتی که موفقیت در درون ماست اما ما هر روز قدرت درونیمان را نادیده می گیریم و به عوامل بیرونی چنگ می زنیم و حسرت های بی شماری را پیشه ی راه خود می کنیم.

موفقیت ها می توانند برای هدف و رسالتی انسانی باشند و جنبه ی معنوی پیدا کنند اما چگونه؟

اگر موفقیت یک مسیر است چگونه آن را درونی کنیم ؟

چه قانون یا قانون هایی برای موفقیت وجود دارد؟

از طریق معنویت می توان مسیر موفقیت را سپری کرد؟

قانون های معنوی برای موفقیت کدامند؟

و…

 در این مقاله قصد بر آن است به اولین قانون معنوی در موفقیت بپردازیم.

سرفصل ها:

  • اولین قانون معنوی موفقیت چیست؟
  • اولین قانون معنوی موفقیت را چگونه به کار بندیم؟

اولین قانون معنوی موفقیت چیست؟

نخستین قانون معنوی موفقیت، قانون توانایی مطلق است. این قانون موفقیت مبتنی بر این واقعیت است که ما در جوهر، آگاهی مطلقیم.آگاهی مطلق، توانایی مطلق و حیطه تمامی امکانات و خلاقیت نامحدود است. آگاهی مطلق، جوهر معنوی ماست.

سایر ویژگی های آگاهی عبارتند از دانش مطلق، سکوت بی انتها، تعادل کامل، شکست ناپذیری، سادگی و بهجت و این طبیعت بنیادی ماست. طبیعت بنیادی ما یکی از توانایی های مطلق است.

وقتی طبیعت بنیادی خود را کشف می کنید و در می یابید به راستی کیستید، خود آن شناخت یعنی توانایی برآورده ساختن هر رؤیا و موفقیتی که دارید، زیرا قدرت و امکان جاودانید؛ آن قدرت قیاس ناپذیر که بوده و هست و خواهد بود.

قانون توانایی مطلق را به عنوان اولین قانون معنوی موفقیت، قانون وحدت هم می خوانند زیرا در کثرت نامحدود حیات، وحدت جانی یگانه نهفته و همه چیزرا فراگرفته است. میان شما و این حیطه نیرو، ذره ای جدایی وجود ندارد.

حیطه ی توانایی مطلق، ضمیر خودتان است و هر چه طبیعت راستین خود را بیشتر تجربه کنید، به حیطه توانایی مطلق نزدیک تر خواهید بود. تجربه ضمیر یا (رجوع به خویشتن) یعنی اینکه نقطه رجوع درونی، روح و جان ماست نه موضوعات تجربه مان.

ضد رجوع به خویشتن، رجوع به موضوعات است. در رجوع به موضوعات، همواره تحت تأثیر موضوعاتی بیرون از ضمیر قرار می گیریم که شامل اوضاع و شرایطو موقعیت ها و افراد و اشیاء می شود.

در رجوع به موضوعات، همواره جویای تأیید دیگرانیم. اندیشه ها و رفتارمان همواره منتظر پاسخی است از این رو، مبتنی بر ترس است. همچنین به هنگام رجوع به موضوعات، شدیداً احساس می کنیم که نیاز به کنترل امور و قدرت بیرونی داریم.

 

اولین قانون معنوی موفقیت چیست

نیاز به تأیید و نیاز به در اختیار گرفتن امور و نیاز به قدرت بیرونی، نیازهایی مبتنی بر ترس اند. این نوع قدرت، قدرت توانایی مطلق یا قدرت ضمیر یا قدرت راستین نیست. وقتی قدرت ضمیر را احساس می کنیم، ترس غایب است. عطش برای تسلط یا تکاپو برای کسب تأیید یا قدرت بیرونی وجود ندارد.

در رجوع به موضوعات، نقطه رجوع درونی تان (من) یا (ایگو) شماست حال آنکه (من) آن کس که به راستی هستید نیست.

(من) تصویری است که از خود دارید، نقاب اجتماعی و نقشی است که بازی می کنید. نقاب اجتماعی شما از راه کسب تأیید امرار معاش می کند. می خواهید اختیار امور را به دست بگیرد و چون در ترس زندگی می کند، از راه قدرت بقا می یابد.

ضمیر راستین شما که روح و جانتان است کاملاً از آن چیزها رهاست. در برابر انتقاد، ایمن و در برابر هر توان آزمایی،

بی باک است خود را کمتر از هیچ کس احساس نمی کند و با این حال، فروتن است و خود را برتر از هیچ کس احساس نمی کند زیرا درمی یابد که همه همان ضمیر و همان روح و جان اند در جامه هایی متفاوت.

تفاوت بنیادی میان رجوع به موضوعات و رجوع به خویشتن نیز همین است. به هنگام رجوع به خویشتن، هستی راستین خود را تجربه می کنید که از هیچ مشکلی نمی هراسد، به همه مردمت حرمت می نهد و خود را کمتر از هیچ کس احساس نمی کند در نتیجه. قدرت ضمیر، قدرت راستین است. حال آنکه قدرت مبتنی بر رجوع به موضوعات، قدر کاذب است.

قدرت مبتنی بر (من) تا مدتی دوام می یابد که موضوع رجوع وجود داشته باشد. چنانچه صاحب عنوانی ویژه باشید، اگر رئیس جمهور مملکت یا رئیس شرکتی یا ثروتمند باشید، قدرتی که از آن کام می جویید به آن شغل و آن پول بسته است.

قدرت مبتنی بر (من) فقط مادامی دوام می یابد که آن چیزها دوام یابند به محض اینکه آن عنوان و مقام و ثروت از بین برود، قدرت نیز از بین می رود. حال آنکه قدرت مبتنی بر ضمیر پایدار است زیرا مبتنی بر وقوف به ضمیر است و قدرت ضمیر نیز ویژگی های معینی دارد.

افراد و همچنین چیزها را به سوی شما می کشاند. همچون مغناطیس، مردم و اوضاع و شرایط و موقعیت هایی را که از آرزوهایتان پشتیبانی می کنند به سوی خود جذب می کند. این را پشتیبانی قوانین طبیعت نیز می خوانند. این پشتیبانی الهی است.

آن پشتیبانی که ناشی از رحمت است. قدرتتان بدان گونه است که از پیوند با افراد بهره مند می شوید و افراد نیز از پیوند با شما بهره مند می شوند. قدرتتان پیوند می بخشد؛ پیوندی که ناشی از عشق راستین است.

اولین قانون معنوی موفقیت یعنی توانایی مطلق را چگونه به کار بندیم

اگر می خواهید از منافع حیطه توانایی مطلق بهره مند شوید و از تمامی خلاقیتی که جزء لاینفک آگاهی مطلق است به طور کامل سود جویید، باید بتوانید به آن دسترسی پیدا کنید.

یکی از راههای دستیابی به این حیطه، تمرین روزانه سکوت و مراقبه و عدم داوری است. صرف زمانی درطبیعت نیز می تواند موجب دستیابی به ویژگی های لاینفک این حیطه، خلاقیت و آزادی شود.

تمرین سکوت یعنی اینکه با خود عهد ببندید مدت زمان معینی فقط باشید. تجربه سکوت یعنی اینکه در فواصل معین از گفتگو دست بکشید. همچنین یعنی اینکه متناوباً از تماشای تلویزیون و گوش دادن به رادیو و خواندن کتاب خودداری کنید.

اگر هیچ گاه به خودتان فرصت تجربه ی سکوت را ندهید، این امر در گفتگوی درونتان تلاطم ایجاد می کند.

وقتی سکوت را تجربه می کنید چه پیش می آید؟

نخست گفتگوی درونتان آشفته تر می شود. نیاز شدیدی احساس می کنید که لب به سخن بگشایید. افرادی را می شناسم که هر گاه متعهد شده اند مدت طولانی تری سکوت کنند، روز اول یا دوم پاک دیوانه می شوند، ناگهان دچار احساس اضطرار یا اضطراب می شوند. اما وقتی با آن تجربه باقی می مانند، گفتگوی درونشان اندک اندک آرام می شود و چندی نمی گذرد که سکوت ژرف می شود زیرا ذهن پس از مدتی تسلیم می شود. وقتی گفتگوی درون آرام می شود، تجربه سکون حیطه توانایی مطلق را آغاز می کنید.

تمرین متناوب سکوت به صورتی که برایتان راحت باشد، یکی از راه های تجربه قانون توانایی مطلق برای دستیابی به موفقیت است.

تمرین روزانه مراقبه یکی دیگر از راه هاست. مطلوب این است که نیم ساعت صبح و نیم ساعت غروب مراقبه کنید. از طریق مراقبه خواهید آموخت که حیطه سکوت محض و آگاهی مطلق را تجربه کنید. آن حیطه سکوت مطلق، حیطه همبستگی بی انتها و حیطه قدرت نظم دهنده نامحدود و بستر غایی آفرینش است؛ آنجا که همه چیز به طرزی جدایی ناپذیر به هر چیز دیگر متصل است.

یکی دیگر از راه های دستیابی به موفقیت و حیطه توانایی مطلق، تمرین عدم داوری است. داوری، ارزیابی مدام امور به صورت درست و نادرست یا نیک و بد است. وقتی مدام سرگرم ارزیابی و طبقه بندی و برچسب زدن و تجزیه و تحلیل باشید، در گفتگوی درونتان تلاطم بسیار ایجاد می کنید. این تلاطم موجب بند آمدن جریان نیرو میان شما و حیطه توانایی مطلق می شود. عملاً (فاصله) میان اندیشه ها را فشرده و کوتاه می کنید.

آن فاصله میان اندیشه ها، وسیله اتصال شما به حیطه توانایی مطلق است. آن حالت هوشیاری محض، آن فضای ساکت میان اندیشه ها و آن سکون درون، شما را به قدرت راستین و موفقیت می پیوندد.

هنگامی که آن فضا و فاصله را فشرده و کوتاه می کنید، اتصال خود را به حیطه توانایی مطلق و خلاقیت بیکران، فشرده و کوتاه می کنید.

عدم داوری در ذهنتان سکوت ایجاد می کند بنابراین، شایسته است که روزتان را با این جمله آغاز کنید و در سراسر روز، هر بار که می بینید به داوری سرگرم هستید، آن جمله را به خاطر آورید.

اگر تمرین این روش برای سراسر روز بسیار دشوار به نظرمی رسد، می توانید به خود بگویید: (تا دو ساعت بعد، در مورد هیچ چیز داوری نخواهم کرد.) یا (تا یک ساعت بعد، عدم داوری را تجربه خواهم کرد.)

آنگاه می توانید به تدریج بر مدت آن بیفزایید.

تمرین دیگر برای دستیابی به توانایی مطلق و موفقیت، صرف وقت به طور منظم در رابطه مستقیم با طبیعت صرف وقت در طبیعت، این توانایی را به شما می بخشد تا ارتباط متقابل و هماهنگ همه عناصر و نیروهای حیات را احساس کنید و وحدت وجودتان را با کل زندگی دریابید. خواه جویبار و خواه جنگل و کوه و دریاچه و ساحل دریا، اتصال با هوشمندی طبیعت نیز به شما کمک خواهد کرد تا به حیطه توانایی مطلق دسترسی پیدا کنید. باید بیاموزید که با درونی ترین جوهر هستی خود تماس حاصل کنید.

این جوهر راستین فراسوی (من) است. دستیابی به جوهر راستین وجودتان موجب می شود که در مورد آینه روابط نیز بصیرت یابید زیرا هر رابطه ای انعکاس رابطه تان با خودتان است. مثلاً اگر در مورد پول یا موفقیت یا هر چیز دیگر دچار احساس گناه و ترس و عدم امنیت باشید، آنگاه این بازتاب های احساس گناه و ترس و عدم امنیت، جنبه های بنیادی شخصیت شما می شوند و هیچ میزانی از پول یا موفقیت، این مشکلات بنیادی وجودی را حل نخواهد کرد.

فقط پیوند گزینی با ضمیر موجب شفای راستین خواهد شد و هر گاه در آگاهی از ضمیر راستین خود استقرار یابید، وقتی به راستی طبیعت راستین خود را دریابید، هیچ گاه در مورد پول یا فراوانی یا برآوردن آرزوهایتان احساس گناه یا ترس یا عدم امنیت نخواهید کرد، زیرا در خواهید یافت که جوهر همه ثروت های مادی، نیروی حیات و توانایی مطلق است و توانایی مطلق، طبیعت فطری خودتان است به عبارتی موفقیت، درون شماست و در دور دست ها قرار ندارد فقط لازم است درون خود را ببینیم.

هر چه بیشتر به طبیعت راستین خود دسترسی پیدا کنید، به طرزی خود انگیخته اندیشه هایی خلاق نیز دریافت خواهید کرد زیرا حیطه توانایی مطلق، حیطه خلاقیت و دانش بی کران نیز هست.

فرانتس کافکا، فیلسوف و شاعر اتریشی گفته است: (لازم نیست گوش کنید، فقط منتظر شوید. حتی لازم نیست منتظر شوید، فقط بیاموزید آرام و ساکن و تنها باشید. جهان آزادانه خود را به شما پیشکش خواهد کرد تا نقاب از چهره اش بردارید. انتخاب دیگری ندارید؛ مسرور به پای شما در خواهد غلتید.)

فراوانی عالم، نمایش سخاوتمندانه وفور کائنات، نمایانگر ذهن خلاق طبیعت است. هر چه با ذهن طبیعت(رجوع:کتاب گفتگو با طبیعت نوشته ی مایکل جی رودز) همنواتر باشید، بیشتر به خلاقیت بیکران و نامحدود آن دسترسی خواهید داشت. اما نخست باید فراسوی تلاطم گفتگوی درونتان بروید تا به آن ذهن بیکران و خلاق و سرشار از فراوانی اتصال یابید.

 

اولین قانون معنوی موفقیت یعنی توانایی مطلق را چگونه به کار بندیم

سکون به تنهایی، توانایی بالقوه برای خلاقیت است. حرکت به تنهایی، خلاقیتی محدود به جنبه معینی ازبیان آن خلاقیت است اما آمیزه حرکت و سکون، این توانایی را به شما می بخشد که خلاقیت خود را در همه جوانب، هر آنچه که قدرت توجهتان شما را به آن سو می کشاند، به فوران درآورید.

هرگاه به میان حرکت و فعالیت می روید، سکون خود را در درونتان به همراه ببرید. آنگاه حرکت آشفته پیرامونتان هیچ گاه بر دستیابی شما به سرچشمه ی خلاقیت، موفقیت و حیطه توانایی مطلق، سایه نخواهد افکند.

نتیجه:

پس دریافتیم موفقیت فقط عوامل بیرونی غیرقابل دسترس نیستند.

یکی از قانون های معنوی در موفقیت قدرت توانایی مطلق است که ما را ازسمت عوامل بیرونی و (من) های کاذب به سمت درونیات سوق می دهد و قدرت درونی ما را نشان می دهد.

برای به کارگیری این قانون یعنی قانون توانایی مطلق لازم است تمرین هایی را انجام دهیم تا قدرت توانایی مطلق و در نهایت موفقیت در زندگیمان جاری شود. این تمرین ها عبارتند از؛ سکوت کردن و مراقبه، عدم داوری.

هر کدام از این تمرین ها ممکن است در اوایل در ما مقاومت  به وجود آورند و فکر کنیم که سخت و نشدنی است اما با تکرار و تمرین، امکان و شدنی بودن این تمرین ها را درک می کنیم و به قدرت درونی خود و رهایی از ذهنیات کاذب خود می رسیم، این گونه است که خلاقیت و آزادی را در خود می یابیم.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از

101 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
پیمان
2 ماه قبل

درون انسان یک جهان هست و توانایی های انسان برای رسیدن و درک کردن هر آنچه دوست دارد بینهایت هست و زیبایی و شگفتی هست در درون انسان

جمیله
2 ماه قبل

قشنگ و زیبا نوشته شده

مهناز
2 ماه قبل

ایوللل

فرناز
2 ماه قبل

خیلی قشنگ بود

فریبا
2 ماه قبل

😍😍😍🤗🤗🤗