سلام
من یه وقتایی از خدا گله گی میکنم
و توی ذهنم اینه که همش ازش میپرسم چرا به فلانی که لیاقت نداره و بدجنسه و خیلی چیزای دیگه ، همه چی بهش میدی و من باید هر چی که بخوام همش بهت التماس کنم
یه وقتایی همش از خدا گله میکنم و میگم چرا فرق میزاری
از خدای خودم دلگیرم چون اون آدمایی که دارم میبینم که خدا روز به روز برا
خوشبخت ترشون میکنه ، اصلا یادی از خدا نمیکنند و واقعا دیدم هیچ وقت اسم خدا رو نمیارن
من با این ذهنیت چه کار کنم؟

1 پاسخ

سلام
بیشتر روی داشته هات تمرکز کن چرا که همه ما انسانهای ارزشمندی هستیم وخداوند بهترینهارو به ما داده وتوجه به داشته هامون باعث آرامشمون میشه واگر خاطرتون باشه آقای قورچیان تو کارگاه گفتن یکی از نشانه های بی ایمانی شک هست پس ایمانتون رو قوی کنید ومطمئن باشید خداوند هیچوقت اشتباه نمیکنه ،واینکه شما دیگران رو قضاوت میکنید یکی دیگه از اشتباهاتی هست که شما رو از مسیر معنوی دور میکنه و دیگه اینکه آقای قورچیان همیشه میگن اون چیزی که در بیرون از شما باعث آزارتون میشه یک زخم درونی شفا نیافته است عزیزم بیشتر به درون خودتون برید وبا زخمهاتون رو به رو بشید واز نوشتن زخمها غافل نباشید ودرون خودتون پیدا کنید که چه زخمی هست که در برابر داشته های دیگران شما احساس بی ارزشی میکنید
ودیگه اینکه تواین مسیر سی دی مشیت الهی واحساس ارزشمندی خیلی کمکتون میکنه.