سلام وقت بخیر ببخشید من در کارگاه شفای زخم اسفند ماه ۹۹ شرکت کردم ولی فرصت نشد بعضی سوالاتم رو در گروه بپرسم. ممنون میشم از پاسختون. من اینو متوجه شدم از حرفای آقای فراز که جایی که بین دوراهی می مونیم و رنج میبریم احتمالا زخمی داریم. من خیلی وقت ها فکر می کنم باید هرچیزی که یاد می گیرم و هرچی که بلدم رو بروز بدم. فکر می کنم اگر رشدی کردم پس باید بتونم با آدم هایی که سودی برام ندارن یا عقاید سنتی و یا اشتباه دارن هم صحبت بشم. وقتی کسی حرفی بهم بزنه که اشتباه باشه مثلا ازدواج کن تا به فلان چیز برسی یا درآمد مهم نیست من بحث نمیکنم اما جواب میدم. میگم رشد فردی مهمه یا میگم پول چقدر باارزشه و چقدر مهمه و چقدر میتونه کمک کنه اما خیلییی وقتا این وقت گذراندن و هم صحبتی با کسانی که انگار وظیفه ی انسانیم می دونم باعث آشفتگی روحی و فشار روانی برام میشه. باعث میشه انرژی روانی زیادی رو از دست بدم و از مطالعه و رشد خودم بمونم.. من خیلی وقتا توو این دوراهی قرار میگیرم. می خوام اجتماعی باشم می خوام در جمع نظراتمو بگم می خوام کنار فامیل و آشنا بشینم اما باعث فشار میشه و از خودم باز می مونم. نمیدونم چطور زمان برای رشد خودم و گذروندن وقت با آدم های هم انرژی خودم و همچنین صرف وقت مفید با آدم هایی که در دایره انرژی های خیلی پایینتر هستن (در واقع دگرخواهی) رو مدیریت کنم می خوام بیشتر با خودم و آدم های هم انرژی خودم وقت بگذرونم ولی میگم پس دگرخواهی چی میشه و بعد میبینم این دگرخواهی خیلی وقتا هدر رفت انرژیمه Start your code here