سلام
دوست عزیز، عزلت به معنای گوشه نشینی ست؛ وتو خلوت بودن و خلوت داشتن در تنهائی.
روح هر انسان؛ آزاد ورهاست از هرگونه قید وبند. وشاد زیستن
صداقت داشتن؛ هر لحظه به منبع ومنشاء وصله و در صلح وآشتی ودرعشق بدون قیدوشرط، راه درست رو انتخاب میکند. ویک فرد موقعی که اززخم هایی که در بندشون بود؛ وبرای رها شدنش تلاش میکنه اون عقده هایی درونی ( از شهوت رانی؛ غرور؛ خودخواهی؛ نفرت؛ بدبینی ؛ شک ؛ بی ایمانی؛ بی خدائی
وتمام افکار مخربی که در ذهن ایجاد شده ست ) رها میشود؛ جایگاه خودش رو پیدا میکند.
انسان با خودشناسی با روح خود آشتی میکند وهمراهش میشود؛ همراستا با خواسته های روح الهی خودش قدم برمیدارد
وقتی از آسیب های درونی آزاد میشوید؛ انتخابی که روح دارد
با قبل مطابقت ندارد؛ با آگاهی
وهشیاری انتخاب میکند. تغییر درونی موجب میشود؛ دنیایی بیرون تون هم دستخوش تغییر شود؛ وهر کاریو با خواسته ی روح صورت میگیرد‌
روح کاملا در جهت راستی و عشق؛ ایمان کامل داشتن به کل ست؛ شادی ونشاط رو به ارمغان میاورد، وقتی که رها شدن از تمام زخم های درونی رو تجربه میکنید، وبه اون آرامش روحی دست پیدا میکنید ترس معنائی ندارد. ایمان که باشد؛ شما در پذیرای کامل این تغییرات هستین؛ نه منزوی بودنی هست نه ترسی. البته که با خودشناسی تغییرات حاصل میشود و البته که این تغییر شیرین ست
روح سبکبال از بودنش لذت میبرد ؛ چون با خودت یکی شده
و این یکی شدن یعنی متصل به ذات الهی و رحمانیت.
خداوند از روح پاک الهی اش
در وجود هر انسانی دمیده ست
که قدرت ذهن بیشتر از شهود ماست؛ که پبروز میشود شکست مان دهد؛ با نشخوار ذهنی وافکار مخرب. سلف یا روح
با شفا یافتن تمامی آشفتگی های درونی نمایان میشود وخودش را متیلور میکند در درون هر انسانی.
روح مان متبرک به آگاهی و رشد در مسیر معنویت وخودشناسی آمین.
🌸🌸