مدیر سایت 4 سال قبل
سلام روز بخیر .
من الان دوساله دارم برای بخشش ی ادمی ک سراغاز خیلی اتفاقا تو زندگی من بود تلاش میکنم اما هر لحظه بیشتر از قبل ازش متنفر میشم .
روز دوم کارگاه خیلی تلاش کردم ک خودم و اون ادم رو ببخشم .
خودمو بخشیدم و حس خیلی خیلی خوبی دارم الان
اما اصلا موفق نشدم ببخشم پدرمو
تنها ازش بابت ی چیز تونستم تشکر کنم و این بود که باعث شد من ب دنیا بیام و عشق برادرام و خواهر و مادرم رو داشته باشم .
اما از جهات دیگه نمیتونم حتی بهش فکر کنم . حتی دیدنشم سوهان روح برام…
خیلی آزارم میده این موضوع
میشه کمکم کنید ؟ ؟؟؟
مدیر سایت 4 سال قبل
سلام. خوشحالم که می تونم کمکتون کنم
در روند بخشش ما اول باید صداقت بی‌رحمانه رو با خودمون داشته باشیم تا بتونیم روند خروج از انکار رو در خودمون ایجاد کنیم.
باید با صداقت سهم خودمون رو هم ببینیم. کجاها خودمون همون رفتار رو کردیم. کجاها خودمون به اون شخص زخم زدیم. و یا این زخم رو به شخص دیگه ای هم زدیم. کجاها بیشتر از اندازه خواستیم و توقع داشتیم. وقتی اینها رو مشاهده کنید، میرید تو شرم. و اون زمان هست که با خروج از شرم، پروسه ی بخشش اتفاق میافته. بهتون پیشنهاد میکنم در وب سایت مقاله های: غلبه بر مقاومت، مقاومت چگونه خود را نشان می دهد؟ و شناسایی مقاومت به منزله ی یک دشمن درونی رو با دقت بخونید و همچنین بسته ی رهایی از مقاومت رو تهیه کنید تا بهتر بتونید از مقاومت هاتون آگاه شید. حتما روند شفا رو با کل تکنیک هایی که توی کارگاه گفته شد، جدی بگیرید تا بتونید از مرحله بخشش عبور کنین و به عشق برسین.
خداوند همراه لحظه هاتون
