سلام دوست عزيز
برای نامه نوشتن به خودتون باید وجود خودتون رو به بخش سلف و ایگو تقسیم شده بدونید
-سلف روح والا و خود حقیقی شماست
-ایگو نفس شماست.
این شرح نامه های ایگو به سلف میشه:
١- نامه ي ابراز خشم ايگو به سلف (هيچ وقت نميتونم ببخشمت به خاطر اينكه زماني كه دوست داشتم ديده بشم تو مانع شدي )اين اتفاق زماني ميفته كه ايگو در خودخواهي بدون اينكه خودش بدونه اما سلف دست ايگو رو ،رو ميخونه درست مثل مواقعي كه ميگيم رنگ رخساره خبر ميدهد از سر درون وما از دست خودمون عصباني ميشيم وتمام خشممون رو از روحمون مينويسيم اگر دقت كنيد مي بينيد ما اگرچه خشممون از ديگران رو مينويسيم اما هميشه اونها مقصر نيستند بلكه ما خشم داريم چون اتفاق اونطور كه ما ميخواستيم رقم نخورده پس در اينجا هم شايد روح پاك ومنزه از هر آلودگي اما ما درتوقع وانتظار بسر ميبريم پس خشممون رو مينويسيم تا ذهنمون آروم بگيره.
٢-نامه عذرخواهي از سمت سلف به ايگو(ببخش كه گاهي باعث آزارت شدم وتورو نديده گرفتم ،ببخش كه نتونستم تو بعضي كارها همراهيت كنم)
٣-چيزي كه دوست داشتي روحت بهت بگه (توبهتريني وخوشحالم كه دركنار تو هستم)
۴-فكركن روح نشسته وداره خشمش رو براي تو مينويسه(چرا همش بيراهه ميري از دستت خسته شدم تو اصلاً نميدوني با اين كارهات چقدر به من آسيب ميزني و…..
۵-ايگو از سلف عذر خواهي ميكنه(ببخش اگر با دروغ،غيبت ،شهوتراني و……باعث آسيب به تو شدم و….
۶-خوبيهايي كه سلف كرده به ايگو رو يادآوري كن(مرسي كه اگر اشتباه رفتم وتوبازم كنارم بودي،مرسي كه با تلنگرهات اجازه ندادي بيشتراز اين درگيراشتباه بشم ومرسي كه همراهيم ميكني)