اول از همه دست از سر خودت بردار و ببخش خودت رو.
تو توی اون شرایط نمی تونستی کاری کنی.
اون صدایی که درونت بهت میگه؛تو میتونستی توی اون شرایط کاری انجام بدی رو خاموش کن.

اون خشمی که نسبت به خواهرت داری نتیجه ی اون زخمی هست که خوردی و شفا پیدا نکرده.
چون توی اون شرایط نتونستی کاری کنی الان توی انرژی انتقام هستی و این انرژی رو داری سر خواهرت خالی می کنی در صورتی که خواهرت هم توی اون شرایط مورد سوء استفاده قرار گرفته بوده و نمی تونسته کاری کنه.

لازم هست چند تا کار رو انجام ندی:
نسبت به خواهرت ترحم نکن و خشم نسبت بهش نداشته باش،اون خشمی هم که داری ابراز می کنی یه شکلی از ترحم هست.
چون فکر می کنی خواهرت نمی تونه از پس خودش بربیاد و رفتارهای تو باعث میشه نتونه مسئولیت خودش رو بر عهده بگیره.

به خواهرت و آدم هایی با این تجربه،قدرت و امنیت بده،بهشون یاد بده چه جوری از خودشون مراقبت کنن.
آغوشت رو باز بذار ،انقدر آغوشت رو باز بذار که اگر مجددا این اتفاق افتاد بتونه و جرأت کنه باهات حرف بزنه.

چیزی که مهمه و باید انجام بدی فرآیند بخشش هست؛
بخشش آدم هایی که تجاوز کردن.
بخشش خودت که نتونستی کاری انجام بدی و اصلاً نمی تونستی انجام بدی.

بپذیر که خواهرت توی اون شرایط بی گناه بوده و دست از ترحم و دلسوزی بردار.

یه کار مهم دیگه که باید انجام بدی؛
دست ازقضاوت اون آدما بردار،ما با قضاوت کردن دیگران ، بیماری اون ها رو به سمت خودمون جذب می کنیم.

نسبت به این موضوع هشیار باش:
اون خشمی که درونت وجود داره باعث میشه غریزه ی جنسی شما از تعادل خارج بشه ،یا دچار افراط میشی یا تفریط و دیگه نمی تونید به شکل متعادل از این غریزه استفاده کنید.
قطعاً اگر وارد رابطه بشید از انجام عمل جنسی دچار احساس گناه میشید و این احساس گناه شما رو به سمت دو چیز هدایت می کند؛
سردمزاجی یا افراط در روابط جنسی.
سرد مزاجی چون احساس گناه اجازه نمیده وارد رابطه بشی.
افراط چون ممکن است احساس گناه شما رو با اضطراب رو به رو کنه و شما قصد می کنید برای تخلیه ی اضطراب به طور افراطی رابطه ی جنسی برقرار کنید پس یادتون نره هشیار باشید.

رخ دادن خیلی از مسائل دست ما نیست و کسی چرایی آنها را نمی داند.