سلام
اگر شما قرداد زندگی رو بادقت خونده باشید متوجه میشید که در فرایند بخشش ما باید خداوند ،خودمون ودیگران رو ببخشیم البته نباید با یک زخم که مسببی نداره دچار فرافکنی ویا قربانی بودن بشیم در واقع شما باید خودتون رو ببخشید که نبودن پدرتون باعث شده اینطور به هم بریزید ،شما اگر از خداوند ویا پدرتون وحتی خودتون در این زمینه ناراحت هستید لطفاً تمام فرایند شفا رو برای همه انجام بدید واجازه بدید روح پدرتون در آرامش باشه وبه نبودن پدرتون به عنوان زخم نگاه نکنید بلکه موهبتهای این نبودن رو در بیارید ،البته اگر در زمان نبودن پدر دیگران باعث زخم خورن شما شدن یعنی مسئله ای رو به نبود پدرتون ربط دادند شما باید روند شفای زخمهارو برای افرادی که باعث زخم شدن در وجودتون هم انجام بدید یعنی کسانی که به شما احساس گناه دادن در نبود پدرتون.
به امید موفقیتتون🌸